Somebody's Biggest Mistake (Mistake Series #1)

Chapter 46

Chapter 46: Boracay

Hinayaan ko ang hangin na isayaw ang aking buhok. I'm in the balcony and the sea is in front of the walls of the resort.

Laglag ang panga ko habang tinitingnan ang ganda ng paligid. This is not clearly OVERRATED. Binabawi ko na ang sinabi ko.

It's turquoise water was a nice touch to the powdery white sand of the beach. The palm trees went well as a wall between the establishments and the sand. I couldn't say anything bad to this place. All I know is that, it really lived up to its reputation.

Wow... If I'll finish college, this will be the place that'll greet me every morning. I'm more thrilled to manage the resort now.

"Lia, gising ka na pala." Lumingon ako kay Cleis.

She's wearing a printed t-shirt and shorts right now. Basa pa rin ang kaniyang buhok. Kumunot ang noo ko habang pinupuna ang kasuotan niya.

"Wala kang dalang beach dress?" tanong ko kaagad.

Umiling siya.

I groaned out of frustration. "Halika, hiramin mo nalang ang akin."

"Huh? Huwag na."

Humalukipkip ako. "Pinagbawalan ka ba ulit ni Cris?"

"Hindi... Si Edrian ang may ayaw. At saka, hindi naman ako sumusuot ng ganyan."

"Ugh! This is why I don't do boyfriends! Hayaan mo siya."

"Pero, Lia-" Hindi niya na natapos iyon nang bigla ko siyang kaladkarin papunta sa closet.

Kung ano anong damit ang pinasukat ko sa kanya. Even the boho dress like what I'm wearing today suits her a lot. Iyon nalang ang pinasuot ko sa kanya. It was floral and color maroon.

We left the room after we settled some things. Huminto ako sa labas ng pinto para i-lock ito. Bumaling na ako kay Cleis pagkatapos.

"Nasaan daw sila?" tanong ko.

"Sa restaurant daw ng resort."

I nodded.

"Alam mo ba kung-" Hininto niya ang kaniyang sarili nang may mapagtanto. "First time mo nga rin pala dito..."

Natawa kaming dalawa at saka nagsimula nang maglakad sa kung saan saan kahit hindi namin alam kung anong daan ang tatahakin.

"Hindi mo talaga alam?" ako naman ngayon.

Umiling siya. "Hindi na ako sumama papunta duon eh. Sinabi lang nila sa akin pagkalabas ko ng kwarto."

"Well... This is gonna be hard," biro ko sabay hilig sa pader. Pansamantala kaming tumigil sa paglalakad para makapag-isip isip muna.

"Magtanong nalang kaya tayo?"

Tumaas ang gilid ng aking labi. "Kaya mo?"

"Luh? Ba't ako? Ikaw ang magtatanong, aba!" Napailing ako sa kaniyang sinabi.

"Ikaw na, Cleis!"

"Ikaw ang maganda."

Kumunot ang noo ko. "Ano connect nun?"

"Kapag maganda. More chances of winning." Humagalpak siya sa tawa pagkatapos.

Para kaming mga baliw habang tumatawa duon. Mabuti nalang at walang tao dito kaya sinagad na namin.

"Maganda ka rin naman ah!" sabat ko.

"Pero mas maganda ka," she playfully said.

"Cleis-"