Chapter 18

23 0 0
                                    

jana's pov

OK. Magsosorry na lang ako kung anuman yung nagawa ko. .. Nakakakonsensiya kase.

Heto po. Hindi ako aattend ng first subject namen para lang kausapin siya. Kaso wrong timing eh, pinatawag nung coach..

Since late na rin naman ako nun, I decided to stay na lang sa isang puno medyo malapit sa gym yun.. Malilim yun and I know, pwede siyang pumunta dito anytime. Tambayan niya 'to eh. Dito ko siya nakikita pagkatapos magpractice.

Nagising na lang yung diwa ko nung biglang nag-ring yung phone ko.. A call from LM?

I answered it.

LM: Hello girl? Saan ka? bat di ka pumasok?

Jana: MAy aayusin lang. Di muna ko attend first subject ha? Teka saan si Sir?

LM: Ano naman yung aayusin mo? Ay Si sir? lumabas lang saglit eh.

Jana: Basta. I'll tell you later.

LM: Eh may nakakita daw sayo sa parking area eh ano ba nangyari bat nandun ka?

Jana: Mahabang istorya basta mamaya talaga, you're free to ask.

LM: Oh sige, mamaya ah, sabay tayo lunch? Oh eto na ulit siya byeeeeee

At ayun na rin si Mrion, paalis na!

Jana: Marion sandali lang!

OK.Tinakbo ko talaga siya pano aalis kase kaagad. Tss halatang badtrip sa'kin eh .

Eh kaso, YUNG UGAT NETONG PUNO!PINAHIYA PA 'KO!!!!

HAAAAAAAY. Minamalas ka nga naman oo -.-

Kaso may nagpainis pa lalo sa'kin e. Tinawanan ba naman ako imbis na tulungan! ARRGGGHH! Tas tanungin pa ko kung ilan daw ba nahuli kong isda?!

Langya! Heto na nga ko! Nagpakababa para magsorry dahil sa pesteng konsensiya na yan , hindi pa ako pumasok sa First subject namen para makipag-ayos!

TAPOS ETO LANG MAPAPALA KO?! YUNG PAGTAWANAN. t*ENA! Kung iniinis niya lalo ako, pwes it's effective. I'm really pissed off.>.<

Actually, ayoko na makipagtalo kase nga napahiya na ako. Haaaaaaay. Kaya kung pwede lang kausapin at paalisin siya ng patalikod eh..

Tapos bigla siyang nagtanong, medyo cool pa yung boses niya samantalang ako eto! Teary eye naaa! Please don't let my tears fall (-/\-)

Marion: Ano ba yun? May sasabihin ka ba?

Jana: Wa-wala. Wala na. Sige umalis k- ka na.

ok. Ako na nauutal. -.-

Marion: Ayaw.

Still makulit as ever. Ayaw patalo. Tss.

Jana: Diba aalis ka na kanina? Sige alis na.

Marion; ayaw, tambayan ko to eh. Tsaka andito kausap mo oh! Eto ako! humarap ka kaya.

Peste! Asarin mo pa 'ko! Arrghh!!

Jana: Ako na lang pala aalis. Papasok na 'ko

Marion: Sa tingin mo papapasukin ka ni Sir? 30 minutes ka na pong late, malamang absent ka na rin nun.

Jana: May pupuntahan na lang ako.

Ayun. Nakayuko akong lumakad papunta sa direksyon niya.. Pero nung medyo nakalagpas na ako, bigla niya kong hinawakan sa braso..

Sh*t. This beat. This heartbeat..

Dugdug.

Oh heart please shut up!

The Monster's WeaknessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon