JANA'S POV
Eto talaga ang ayokong mangyari eh.
YUNG MAGKASABAY KAME! Ayaw ko nga ba?? ><
Waaaa! Syempre! Ano! Matalik na magkaaway nga kame eh!
Haaaaaaay -.-'
Eh pano ba naman, pagkababa ko pa lang kase nung pinto nung kotse ni Mar-- este Monster
Yung mga estudyante din kase dun!
Dukutin ko mga mata nila ehhhhh!
Okay naman kung titingin sila eh, kaso may sinasabe pa. Tss. Oh please what can I do with this man beside me?
Hay. Earphone nga pahiram!
May narinig pa ko
"Sabi ko na nga ba eh, the more you hate, the more you love"
Whatdafish?!! ANO KAMO?!
Tas nung tinignan ko 'tong kasama ko, kaasar! Tawa ba naman ng tawa? pano, naaasar daw kase ako kaagad.
Meron paaaa!
"Well, they look good together"
Bigti na fre :|
Jana: Hoy! wag kang tatawa tawa.
Marion: Napakapikon mo kase!
Jana: Eh, wag ka na ngang sumabay!
Marion: Mabagal ka lang maglakad tulad ko, nagmamadali ka ba?
Jana: OO! para di kita kasabay!
Lakad takbo na ginagawa ko, kaso inaabutan pa rin ako neto. Waa nananadya talaga!
Jana: Pwede ba! Wag ka na ngang sumabay!!
Okay.Isa pa.. NAIINIS NA TALAGA AKO!
Akala ko pa naman kase. Pag di ako inasar neto ng umaga di na ko aasarin neto! Ayos na nung umaga eh, ang bait na sana.. Hay! puro akala arrggh.>.<
Marion: Ano bang problema mo? sasabay lang eh..
Medyo seryoso mukha niya. Waaa totoo ba yun?
Jana: Eh ayoko eh! Mauna ka na lang!
Di po ako nasigaw ng sobrang lakas.. Ano po yan, sigaw na pabulong XD Kaya kaming dalawa lang nakakarinig..
Yun, medyo kumonti na yung tao, haay ang hirap talaga pagsabihan neto -.-
Jana: Bakit ba ang kulit mo??
Okay. Yan na po, napasigaw na talaga ako.... Medyo nagtinginan naman yung iba samin. Tssssssssss.... Attention seeker ba 'ko??? NO!!!
Tumahimik si Marion haaaay salamat... Then nagpatuloy na lang ako sa paglalakad.. But then.. He grabbed my wrist .. Wuut?!
Marion: Wala namang problema kung sasabay ako diba? Kung iniisip mo yung mga tingin ng ibang tao, edi wag mo sila pansinin. tsaka iisa lang naman pupuntahan natin. Sa room. Kaya isipin mo na lang na wala ako okay? Ngayon kung ayaw mo talaga edi ako na lang ang mauunang maglakad, Akala ko pa naman ....
Tas iniba na niya yung tingin niya..
Jana: Akala mo ano?
Nakucurious akoooooo! hehe
Marion: Wala.
Batukan ko kaya 'to!
Jana: Ano nga??
Marion: Akala ko di ka na maasar. Haay, sige na mauna na ko.
Tas nakonsensiya naman ako.. Pano naalala ko na lang yung kagabe, okay na nga pala kame no?
