When I See You [COMPLETE - editing]

CHAPTER 21 - CAL AND CLAV

Calixto's POV

"Ang sakit ng ulo ko!"

"Bakit mo 'ko sinisipa e ikaw 'tong madaming ininom!"

"Shi.."

"Sige subukan mong mag mura para masita ka uli ni Julius."

Ang hirap magpigil ng mura, sa tuwing magmumura ako o susubukan ko naiisip ko na lang bigla si Julius at ang kapatid niya.

"Good morning. Breakfast na daw sabi ni tita mommy, uuwi din muna kami ni kuya kukuha lang ng damit hehe. Pinapatawag kasi kayo sa'kin."

"Sige susunod kami." Ngumiti naman si Kim sa amin. Bakit ba tinatablan ako ng mga ngiti niya?

"Mukhang hindi ka na babaero ha?"

Pang aasar pa ni Clav. Minsan na nga lang tumigil yung mundo ko dito pa sa kapatid ng tropa ko. Halos 30 ninutes din bago kami lumabas ng kwarto at nakita namin si Cade na may kausap na naman sa phone. Madalas din na napapangiti na naman ito sa tuwing makatatanggap ng mensahe mula sa isang tao.

"Mukhang may bago ka na namang biktima mr. loverboy."

"Lumayas ka paningin ko, kayo lang naman ni Clav ang babaero dito."

Hindi ko namalayan na nauna na si Clav makisalo sa pagkain kaya pinabayaan ko na lang. Dahil sa sakit na din ng ulo ko, minabuti ko na lang na bumalik sa kwarto para subukang matulog uli.

Kim's POV

Bumalik kami ni kuya sa bahay nila kuya Cade dahil sa mga luto din ni tita mommy hahaha. Sinaluhan na din kami ni kuya Cade pagtapos ng phone call niya at mukhang masaya naman siya at madalas ko siyang nakikitang nakangiti baka may bagong babae na naman hahaha.

"Oh Cade nasan si Cal?"

"Kanina binati niya 'ko akala ko dumiretso dito."

"Weak yang pinsan mo, pagsabihan mo nga Cade baka bumalik sa kwarto. Sinipa sipa ako kanina pag gising niya sa sakit ng ulo."

Natawa naman kaming lahat na nasa harap ng dining area. Pumasok ng work si tita after ng breakfast, napili namang mamasyal nila kuya Cade, kuya Julius, ate Xandra at Clav. Naisipan ko namang silipin si Cal dahil ilang oras na siyang di lumalabas at isa pa gusto ko siyang pasalamatan sa ginawa niya kagabi.

"I told you masakit ulo ko. Labas!"

"O—okay."

"Oh wait. I'm sorry akala ko si Clav ka, kanina pa kasi nang aasar yun."

Hiya hiya akong pumasok para dalhin yung ibang niluto ni tita para makapag breakfast siya.

"Hmm? Breakfast in bed? For what? Are you falling?"

"Nope. Never. Dinalhan lang kita ng food to say thank you kagabi sa ginawa mo and Clav said may headache ka so here's the meds."

"No meds, I'm fine."

"No, you need to hindi mawawala yung headache mo kung ganyan ka. Please."

He nodded at ngumiti. He even say thank you, binalak kong lumabas na ng kwarto after he ate the food and uminom ng gamot but then nagsalita siya uli.

"Kim.. is it okay for you to stay for a while?"

"I promised kuya na susunod ako sa mall."

"I don't drink."

Napabalik ako malapit sa kanya and asked what he said.

"I don't drink. I usually drink wine but not those drinks na binigay nila."

"Then why did you drink e para sa'kin naman yun."

Umiwas naman siya ng tingin sa'kin bago muling sumagot.

"B.. b—because I don't want you to drink it. Gusto ko pag uminom ka, you're only drinking with me or ako una mong kasama."

"Hey, kasama ka naman kagabi so bakit? Hahaha. By the way, I'll go dahil for sure inaantay na 'ko nila kuya. Thank you, Cal."

I smiled. Habang binubuksan ko yung pintuan ay lumapit siya sa akin.

"Stop talking to me like that, lalo akong naa-attract sayo."

"Then ma-attract ka sakin. It's your choice." I push him pabalik sa loob ng kwarto bago ako mag wave ng goodbye at tuluyang umalis.

"Stop making my hurt flutter. I'm too young for this."

"We only have 2 years age gap, you're not too young or this."

He smirked. Nagulat ako ng malaman na pinanood niya pala ako lumabas ng kwarto nila hanggang sa makaabot ako sa living room. Narinig niya ang sinabi ko kaya sumigaw siya ng reply niya sa'kin.

"Tse! Huwag sana mawala headache mo!"

"But it's healing because someone took care of me."

Tinignan ko na lang siya ng masama at narinig ko siyang tumawa. Umalis na 'ko agad dahil nakareceive na din ako ng text from kuya asking kung saan nila ako pupuntahan dahil didiretso din sila sa mall para mamili ng ibang gamit. Iba talaga pag may mga trabaho na napaka galante.

Ibinalik ko yung phone sa bag ko pero nakuha ko yung isang bagay na nakalimutan kong ibigay. The necklace with the locket. Binuksan ko ito at nakita yung mga numerong 08.18.28. Siguro isa lang yun na code or just numbers so I don't think of it too much.

Claver's POV

We're here waiting for Kim. I found her cute, too bad mukhang nagugustuhan na siya ni Cal so I don't bother na guluhin pa magiging future ng dalawa. I rather have girls na naghihintay sa'kin pabalik sa states pero mukhang madami din namang mga babae dito na matitipuhan ko. I'm more cold hearted than my brother kaya wala akong sineseryoso na babae. Kung tutuosin mas matino si Cal sa'kin dahil he had a serious relationship before, pero ako? No, hahaha never.

"Kuyaaaaaaaa, sorry I'm late. Dala dala mo ba naman yung kotse mo edi nag commute pa 'ko papunta dito sa mall."

"I told you dapat sinundo ko na siya kanina para naisama ko na din si Cal papunta dito." I said.

"No need, she's safe and I'm here."

"Hinatid mo si Kim dito, Cal?"

"Nope. Iniwasan niya 'ko so I tried to follow her na lang pero don't worry sa'kin ko na lang siya isasabay para si Julius na lang kasama ni Clav later since you didn't bring Cade's car."

Nakita ko na natawa naman ang iba habang si Kim napangiwi sa narinig niya at nagulat dahil her brother doesn't say any word kundi tumawa lang din. Iba din talaga yung tama nitong si Calixto kay Kim, hindi naman 'to ganoon ka-corny dati pag nagbabakasyon kami.

Author's Note:

Hi readers! Thank you for your supporting When I See You. You can find the other Verde's story soon.

· Our Final Chapter – Calixto and Claver's story

· Off Limits – Alexandra's story

· UWMA

I'm glad that you guys are still reading and somehow enjoying the story. You can vote for your favorite part and chapters, comment your reactions and message me if there is something you want me to know. My accounts are always open for suggestions and reactions! Enjoy the rest of the story, people!