Köfte Sever |YoonKook-Texting|

XVII

"OPPA!"

Bir kızın cırlamasıyla birbirimizden ayrıldık. Benim kalbim götümde atarken, tahminimce cırlamış olan kız, yanımıza geldi.

"Oppa sen delirdin mi?! Sevgilim var derken ciddi olduğunu düşünmüyordum. Hem de erkek!"

"Seoyeon bağırmayı kes."

"Şu kaba tavırlarına bile sesimi çıkarmıyordum ama bu kadarı fazla. Benim için bittin!"

Yoongi gözünü devirip kızın arkasından çıkmasını bekleyip bana döndü. Kızardığına emin olduğum yanaklarımla ben de ona bakıyordum. O beni, bir kızdan kurtulmak için mi öpmüştü?

Tüm bedenime yayılan hayal kırıklığıyla bakışlarımı kaçırdım. Odadaki herkes bize bakıp fısıldaşıyordu zaten. Bir şey demesine izin vermeyip, çantamı da alıp klüp odasından çıktım.

"Jungkook!"

Arkamdan bağırıyordu. Bedenimi hayal kırıklı yerine sinir kaplamıştı şimdi de. Nasıl beni kullanır ya?! Kolumdan tutup beni durdurdu ve kendisine çevirdi.

"Jungkook neden bir anda çekip gidiyorsun?"

"Neden mi? Hyung dalga falan mı geçiyorsun? Az önce beni kullanıp bir kızdan kurtuldun! Senden böyle bir şeyi hiç beklemezdim."

Kolumu kurtarıp ilerlemeye devam ettim. Klübe bugün katılmasam da olurdu. Yalnızken resim yapmayı daha çok seviyorum zaten.

Tekrar arkamdan bana yetiştiğinde yüzüne bakmadan yürümeye devam ettim. Kafasını yatırıp kendisine bakmam için çabalıyordu.

"Jungkook, yüzüme bak lütfen."

"Off Yoongi şu an seninle konuşmak istemiyorum. Yaptığın o hareket çok kötüydü. Kınıyorum seni."

"Sinirlenince Yoongi mi oldu? Neyse ya bak şöyle oldu anlatıyım bir dinle."

Koridorun ortasında durup kollarımı göğsümde birleştirdim. Somurtarak yüzüne bakmaya başladım. Tekrar aklıma geldi de... O beni öpmüştü değil mi?

"Bir yere oturalım?"

Bir şey dememe izin vermeyip, kolumdan tuttu ve koridorda cam kenarına çekti. Camların hemen önüne bank koydukları için omuzlarımdan bastırarak oturmamı sağladı.

O da yanıma oturup bana döndü. "Bak, evet kıza sevgilim var falan dedim. Bir türlü peşimi bırakmadı. Aslında yine birini öperek kurtulacaktım ama... Hoşlandığım birini öpücektim. Seoyeon'u bir anda kapıda görünce ve sende hemen yüzümün önünde durunca şey oldu."

"Yani beni kullanmak istemedin ve hoşlandığın biri var?"

"Tabii ki seni bile isteye planlayarak kullanmak istemedim!"

Güldüm. "Çok şüpheli konuştun."

Güldüğümü görüp o da güldü. "Dalga geçme."

"Peki hoşlandığın kişi kim?" Şu an için nasıl kan ağlıyor anlatamam. Sevdiğim kişiye hoşlandığı kişiyi sorup anlatmasını bekliyordum.

Utangaçça ensesini kaşıdı. "Aslında bunu daha Namjoon'a bile söylemedim. İlk ona anlatsam daha iyi olur gibi..."

"Oh, anladım peki. Köfte çocuk ne oldu~?"

"O da ne yapsın işte, sınavlar yaklaşıyor diye sıkı çalışıyormuş. Seninle aynı bölümü okuyor belki onu tanıyorsundur."

Gülmemek içim kendimi tuttum. "Hm hm, olabilir. Nasıl göründüğünü söyledi mi?"

Suratını düşürüp dudak büzdü. "Sadece yakışıklı olduğunu ve fit bir vücuda sahip olduğunu söyledi."

"Bilemem ki bu kadar bilgiyle kim olduğunu."

Beni süzüp tekrar yüzüme baktı. "Off senden bile şüphelenesim var şu an. Fit ve yakışıklısın. Ne zaman söyleyecek kim bilir."

Oha resmen bana yavşadı. "Ya hyung~ senin de giderin var sağ ol~"

Kıkırdayıp ayağa kalktı. "Gel öğle yemeği yiyelim."

"Olur~ Arkadaşlarım benim için yemek almışlardır. Sen de yemeğini alıp onların masasına gel hyung. Seni onlarla tanıştırıyım."

"Tamam Kookie."

***

🧡