My Boss and I

Chapter 24

Inihatid ako ni Jake samin pagkatapos ng pag-uusap namin.

"Thank you Jake." ani ko sabay tanggal sa seat belt ko. I stiffined when he came near at hinagkan ako sa pisngi. I pout. I miss him so much. Nagkatinginan kami, sa tingin ko mas lalo akong nahuhulog sa kaniya.

"Para mapanatag ka na gusto kong makausap mo na sina Allexie at Sophie."

"Ok. Alam ko naman. I'll talk to them tomorrow."

Tumango siya at ngumiti. I smiled too.

Dahil walang pasok kinabukasan ay nagpunta ako sa bahay ni Allexie, plano ko na nga siyang kausapin tungkol sa ginawa niya samin ni Jake. Kaya pala hindi na siya nagpaparamdam sakin magmula non dahil nagawa niya ang masamang plano niya sakin. Akala ko kaibigan ko siya pero hindi pala.

Nag-doorbell ako sa gate nila pero walang sumagot. Tinulak ko ang gate at nalamang hindi pala ito naka-lock. Kaya naman, pumasok na ako sa loob at muling nagdoorbell sa pintuan ng bahay niya. Pa-ulit-ulit na akong nagdoorbell pero wala talaga. Naisipan kong ikutin ang doorknob at bumukas. Hindi rin nakalock.

Nasaan ba yung Allexie na yun?!

"Allexie!!" tawag ko pero walang sumagot. Naisipan kong pumasok sa loob, dahan-dahan akong naglakad at nagulat sa kung anong nasaksihan sa sala!

Si Edmon nakatukod sa sofa habang si Allexie naman ay nakasandal sa backrest habang mapusok na naghahalikan. Parang sila lang ang taong nandito at kulang na lang maglaplapan.

"Allexie! Edmon!" sigaw ko, pigil sa kanila.

Shock at agad na tinulak ni Allexie si Edmon palayo sa kaniya. Nagmamadaling inayos nila ang sarili na nanlalaki ang mga matang tumingin sakin.

"A-ah.. Aria.. anung ginagawa mo dito?!" pasigaw na tanong ni Allexie.

"Anu namang ginagawa niyu?" saad ko.

"W-wala! Anong ginagawa mo dito?"

Lumapit ako sa kaniya. Nakatayo na siya at nag-aabang sakin. Sinampal ko siya.

"Aria!" galit na saad ni Edmon.

Hindi ko na napigilan pa ang galit ko sa kanila.

"Walang hiya kayu! Sinet-up niyu kami ni Jake!" anas ko.

Hindi ito nagsalita at nakahawak pa rin sa pisngi niya.

"Akala ko ba kaibigan kita Allexie! Pinagkatiwalaan kita! Tinuring kitang kaibigan! Pero traydor ka pala! Bakit mo nagawa sakin yun?! At ikaw din Edmon, hinalikan mo ako! Pinaglaruan niyu ako noong gabing yun!"

"Wala akong pakialam! Matagal na akong galit sayu dahil inagaw mo si Jake!" galit na ganti sakin ni Allexie.

"Nasisiraan ka na ba?!"

"Kung hindi ka dumating sa buhay niya, may pag-asa sana ako kay Jake!"

"Allexie, Jake na naman! Bakit ba gustong-gusto mo yung Jake na
yun?!" galit na saad ni Edmon kay Allexie.

"Aria, ginawa ko lang naman yun sayu dahil iyon ang kondisyon ni Allexie para sagutin niya ako. Pumayag ako sa plano niya na halikan ka kasi yun ang paraan para sagutin niya ako."

"What?! Nababaliw na kayu!"

Natahimik si Allexie at umiyak.

"Dahil sayu, pinutol na ni Jake ang pagkakaibigan namin."

"Hindi ko kasalanan yun Allexie. Dahil yun sa kagagawan mo."

Nagulat ako sa pagdabog ni Edmon sa kusina, parang may nabasag.

"Akala ko ba kaibigan kita.."

"Hindi kita kaibigan." saad niya.

"Too bad huli ko na nang nalaman. Allexie, gusto kong malalaman mo na hindi mo kami masisira ni Jake. And stop it, kung gusto mo si Jake, hindi ka niya masusuklian. Mahal niya ako, anong magagawa mo?"

Napaluha ulit siya. Hindi ko na rin napigilang mapaluha.

Lumabas galing sa kusina si Edmon.

"I'm sorry Aria." seryosong saad ni Edmon. "Allexie, dapat mo na ring humingi ng tawad kay Aria."

Balisang tumingin sakin si Allexie.

"Pinapatawad na kita Edmon. I guess gusto mo si Allexie kaya nagawa mo yun. But I want to tell na hindi ganyan ang pagmamahal. At ayoko ng napipilitang humingi ng tawad Allexie." saad ko sabay huling tingin sa kanila at umalis na.

Gabi naman nang nakareceive ako ng tawag pero hindi ko alam kaninong numero ito.

"Hello." sagot ko. "Sino 'to?"

"Iha, si Annavita 'to."

Maam Annavita? Bakit siya napatawag.

"Ah.. pano niya po nalaman number ko?"

"Iha, ayos lang ba si Jake dyan?"

"Ah, opo, ayos naman. Bakit po?"

"Eh kasi iha hindi na siya sumasagot sa mga text ko."

Hay naku si Jake talaga.

"Alam ko na dahil ito sa pagtrato ko sayu nong nagpunta kayu sa birthday ng mama. Ah, iha I'm really sorry for that. One last time nag-usap kami nong pinuntahan ko siya sa bahay niya, he said to me kung gaano ka kabuting tao pala. I'm sorry for accusing that you're a bad woman. Pasensya na talaga iha. Na nasabi ko na that you don't deserve my son. Actually, it's not. Because nalaman ko na hindi ka pala ganung babae gaya ng iniisip ko." mahabang litanya niya.

"It's ok po. Am.. balewala na po yun sakin."

True. Because maybe I learn to accept that some people may think like that. Pero for me talaga it's already fine.

"Pakikumusta naman ako kay Jake, hindi niya kasi sinasagot ang mga tawag ko."

"Sige po."

Natapos ang mahabang pag-uusap namin ni Jake.

Ang masasabi ko lang sobrang gaan sa loob na magkaayos na kami ng mommy niya. Na unti-unti ng nawala ang bigat sa dibdib ko.

Kinabukasan may nareceive akong isang message galing kay Sophie sa messenger.

Aria, I'm sorry for what happen. Ang nagtulak talaga sakin na gawin yun ay si Allexie. It's not because I still love him. Siguro it's my pride and I envy you. Pride na may iba na siya. Parang mahirap tanggapin. I don't know if I'm totally move on or what.. but I just wanna apologize. Sa mga nasabi ko sayu. I have realize something. Hope one day we'll meet and I can personally apologize to you.