Dark Love (COMPLETED)

CHAPTER 41

-Yce

I smiled at him. I'll treasure this moment kasi baka bukas makalawa.. kinakailangan ko na talagang umalis.

Humalumbaba ako sa harap niya.

"Can I help?" Bulong ko.

Humarap naman siya saakin at umiling.

Bakit ba hindi siya marunong ngumiti? Bakit lagi na lang siya naka-serious face? Hindi niya ba alam na nakakatanda iyon? Charot. Pero sabagay, gwapo nga pala siya, kaya kahit ano yatang expression ng mukha niya ay gwapo pa rin siyang tingnan..nakakainggit lang.

"Gan'yan ka na ba noon pa man? O nagbago ka lang dahil saakin?"

Mukhang namang nagulat siya sa sinabi ko kaya humarap siya saakin.

"What are you talking about?"

"Ah! I mean, ang tahimik mo kasi hindi ka man lamang nangiti kaya nagtataka lang ako kung gan'yan ka ba dati o nagbago ka lang hihihihi ito naman seryoso kaagad e!" Depensa ko agad.

Alam niyo na baka biglang magalit para pa naman siyang susumpungin palagi.

Ow, by the way naghuhugas kasi siya ng plato. Ayaw niya magpatulong kahit gawaing babae naman 'yon. At dahil nga walang marunong saaming magluto instant noodles na lang ang napili naming kainin.

"Pati ba naman mukha ko pino-problema mo pa?" Sabi niya kaya napasimangot na lang ako.

Napakasungit, bukod sa pagiging gwapo niya ano kayang nagustuhan ko sakaniya? I'm doubting myself na. Chars. Ahahhaah!

"Napakasungit mo talaga ano?" Nguso ko pa sakaniya.

Saglit naman siyang napatitig saakin. Bago unti-unting ngumiti, umiling pa siya kaya nagtaka ako bigla.

Anong ginawa ko? baliw na yata ang isang 'to e.

"Are you teasing me?"

Napatakip naman ako saaking bibig bago sunod-sunod na umiling.

Ngumuso lang!? Teased agad!? Grabe! Hindi naman 'yon ang gusto kong ipahiwatig.

"Really?" Inilapit pa niya ang mukha niya saakin.

Eh siya nga ang nang-aakit e.

Napailing ako. Ghad!? Ano bang iniisip ko!?

Itinulak ko ang noo niya para lumayo ang mukha niya saakin.

"Do you still love me Cassandra?" Nakakatitig na sabi niya saakin.

Doon ako natigilan. Kaya naalis ko ang takip ng bibig ko at napatitig na lang ulit ako sa mata niya.

Bakit naman niya iyon natanong? Kahit naman hindi ako makaalala nararamdaman ko na mahal ko nga talaga siya. Tama nga iyong sinabi saakin noon ni Mitch.

Nakakalimot ang utak, pero hindi ang puso.

Siguro totoo nga iyon, dahil kahit wala akong maalala... iba ang pintig ng puso ko kapag siya ang kasama ko. I feel safe and comportable with him..