Dark Love (COMPLETED)

CHAPTER 50

(The last chapter ahuhu!)

-Burn

The first time I saw her. I was annoyed, She was so loud. I don't know if I should believed that she is my mate dahil sa unang kita ko palang sakaniya parang hindi ko siya magugustuhan, pero dahil siya ang kapareha ko kahit tutol ang utak ko may parte sa pagkatao ko na gusto ko palaging nakikita siya.

Unang pasok pa lang niya sa lugar namin, ramdam ko na kaagad ang lakas ng presensya niya. And the truth was sinadya ko naman talaga siyang banggain ng mga araw na 'yon. I though she was going to ignore me kahit binangga ko na siya but I am surprised cause she shouted on me. Na bakit hindi raw ako tumitingin sa dinadaanan ko.

Nagulat ako kasi lahat ng tao sa University hindi man lang ako matingnan ng diretso pero that girl? She even stared on me straight to the eye bago niya ako sinigawan. 

Sinabi ko noon sa sarili ko na hindi ko gugustuhin na siya ang maging kapareha ko. Maybe I'm going to find another one. Pero noong sinabi ni Claude na hindi pa rin kami pwedi ni Cassandra kahit siya ang kapareha ko. Doon ko narealize na hindi ko pala kayang humanap na ng iba pang kapareha dahil kasalukuyan na akong nakatali sakaniya. At sa isang simpleng babala lamang ni Claude there was a suddened pain on my heart that I couldn't explain why.

Hanggang sa hindi ko na napigilang hindi maging interesado sakaniya, palagi ko na siyang pinagmamasdan mula sa malayo. Noong araw na iligtas niya ang anak ni Madam Cynthia parang gusto ko na noong patayin si Aries, baka kung hindi nga lang pala talaga kay Keziel matagal ko ng ginawa ang bagay na 'yon.

Lalo akong ginapang ng kaba dahil mag-iisang buwan na pero wala pa rin malay si Cassandra.. doon ko din napagtanto na kahit ano palang gawin kong iwas sakaniya ay hindi ko pala talaga kaya. Hindi ako basta makadalaw sakaniya dahil hindi ko maatim na makita na wala pa rin siyang malay pakiramdam ko ano mang oras ay tatakasan ako ng bait.

Hindi ako mapakali at nawawala ako sa sarili kong pag-iisip, dahil sa sobrang galit na nararamdaman kahit delikado para sa kalagayan ko na sugudin ang kampo nila ay sumugod pa din ako.  Hindi ko naman alam na nakasunod pala saakin sina Claude at Keziel at hindi ko din inaasahan na nakasunod din pala sakanilang dalawa si Cassandra.

Minsan naisip ko rin na sobrang tigas pala talaga ng ulo niya, alam naman niya na napakadelikado sa lugar na ito pero parang palaging gusto niyang malagay sa panganib.

Nakamasid lang si Keziel kahit kitang-kita na niyang sakal na ni Aries si Cassandra. I wanted to get mad at her kung bakit nakapanood lang siya. Paano kung wala pala ako sa sitwasyon na 'yun? Hahayaan nalang ba niya na mapahamak si Cassandra at tuluyan na itong mapatay ni Aries?

Nang mailigtas ko si Cassandra. Doon ko nakita sakaniyang mukha ang labis na takot kahit rinig na rinig ko na nagtatapang-tapangan pa siya sa harap ni Aries.

She's brave yet fragile. And I admire her for being like that.

I brought her on my safest place na walang nakakaalam kung hindi ako lang. Sinabi ko sakaniya na gusto ko siyang makasama habang buhay but my power did not agree at all. I can't accept the fact na hindi ako magiging masaya kahit ano pang pilit ko. And the worst feeling was when she walked away and told me that maybe Keziel and Claude was right.. we can't be together.. so I decided to let her go.

That curse was a hell for me.  Yes, I am powerful... pero hindi kapangyarihan ko ang magbibigay saaking mundo ng kulay. Kasi aminin ko man sa hindi, hindi ako masaya na ganito ako kalakas.

One day I dreamed of Miss Ysabelle. Hindi ko alam kong paano siya napunta sa panaginip ko pero hindi ko na inisip pa kung paano nangyari 'yOn. Sinabi niya saakin na si Cassandra din ang makakapag-alis saakin ng sumpa. Pero hindi magiging madali ang bagay na iyon. Maaring mamatay saamin ang isa dahil sa likas na lakas ng sumpa na ibinigay saakin ni Veronica.