𝑲𝒂𝒓𝒂𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊𝒃𝒂 𝑺𝒂𝒓𝒂𝒃ı |Yunho-Mingi|

2. BÖLÜM

Gününüz kocaman umutlu geçsin. Umarım güzel bir bölüm olur.  shatiny_ kübra chin sun u sev  çünkü chin sun u sen olarak hayal edip yazdım. Yunho'ya abiliği çok yakıştırıyorum nedense. Kocaman öpücükler hepinize

~Musmutlu okumalar🌈☁️

Oturduğum yerden kalkmaya çalıştım ama ağrıyan ve uyuşmuş bacaklarım yüzünden dengemi sağlayamamıştım. Ve her yerim tutulmuştu. En sonunda ayağa kalkmayı başarıp  geldiğim yönden bende geri döndüm.

Sızlayan bacaklarımla yavaş yavaş evime varmıştım. Kapının önünde durdum. Annem kızacaktı her ne kadar babama haber vermiş olsamda ondan izinsiz bir yere gitmemi asla sevmediğini binlerce kez dile getirmişti. Kapıyı çaldım. Ve bekledim.

Chin sun nun ben bakarım dediğini duymuştum. Kapıyı açtı. Ve bana baktı. "Yunhooooooo" deyip kucağıma atladı. Kollarım arasına aldım. Çok minnacıktı. Yanaklarımı öptü.

"Dün gece nerdeydin? Bilmiyor musun? Sen bana hikaye okumadan ve iyi geceler öpücüğü vermeden uyuyamıyorum. Beni çok üzdün."

Burnumu boynuna sürttüm. Ve bir öpücük kondurdum. Ve yüzüne baktım.

"Üzgünüm meleğim arkadaşım dün gece çok üzgündü. Ve onun yanında olmam gerekliydi. Bu gün telâfi ederiz iki hikayeye ne dersin?"

Ellerini çırptı.

"Yaşasın yaşasın."

Yanağımı öptü bende ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim. Evet işte şimdi başlıyorduk. Annem televizyonu açmış hint dizisi izleyip çekirdek çitliyordu stresli zamanlarda terapisiydi.

"Merhaba anne."

Babam evde yoktu.

"Sende kimsin annen olduğumuda nerden çıkardın hayır yani gece eve gelmeyeceğini söyleme zahmetine girmeyen birinin nasıl annesi olabilirim?"

İşte başlıyorduk. Chin sun u kucağımdan indirdim. O da zaten tartışmaları dinlemeyi sevmezdi. Hemen odasına gitti. Derin bir nefes aldım.

"Annem ne desen haklısın. İnan acil olmasa sana kesinlikle haber verirdim. Arkadaşım bir anda çok kötü oldu ve yalnız kalacak durumda değildi. Çok kötü ağlıyordu ve yanında olmam gerekti. Haber vermediğim için özür dilerim. Ve Dün biraz fazla tepki verdim onun içinde özür dilerim. Seni seviyorum ve benim iyiliğimi istediğini biliyorum. Ama hem sizi hem kendimi menun etmek bazen zorlaşıyor. Hayallerim ve sizin aranızda kalıyorum sürekli. Beni anla annecim sevdiğim şeyi yapmak istiyorum sizin benim için seçtiğiniz bir şeyi seçip o mesleği mutsuz bir şekilde yapmam hayatımı mahvetmek olur mutlu olmayı istediğim bir şeyi yapmak istiyorum ama yinede dün set davrandım,
ütfen affet beni."

Annem duygu yüklü gözlerle bana baktı. Ve koltuğa pat patladı.

"Bazen büyüdüğünü unutuyorum beni mazur gör sadece senin için en iyisi olsun istiyorum ve bunu isterken biraz kırıcı olabiliyorum. Dün bende  çok sert davrandım üzgünüm. Hayaller senin hayalin hepsini gerçek yapacak gücü göster bana ki seni kimsenin yıldıramaycağını göreyim. Gel buraya"

Kollarını açtı bende hiç beklemeden sarıldım. Ahh aşıktım bu kadına her şeyi ile minnettardım ona.

"Yinede benden izin almadan bir yere gitmek yok. Babana nasıl haber verdiysen banada verebilirsin. Bu arada kahvaltı yaptin mı?

Güldüm

"Tamam veririm hiç merak etme. Merak etme idare edicek bir şeyler yedim. Ben odama gidiyorum."