Kylie Nicole Lim, a woman who still got hang-ups from her sorrowful past. After experiencing abandonment, she chooses to hide what her real feelings are. Her heart was frozen, and only one man could melt it with a blazing power.
He's her sole compa...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kylie's POV
Matapos ang mga nangyari kagabi nagpanggap akong walang maalala, kinalimutan ko ang lahat lalo na si Kiefer masyadong gumugulo ang lahat, hindi ko alam kung anong gagawin ko...
Papasok na kami ni Kuya Ry, hindi niya ako masyadong kinikibo dahil siguro galit pa rin siya... Rinig na rinig ang tunog ng mga ibin at hangin sa sobrang katahimikan, hinayaan ko na lamang ito....
Kuya....
"Nandito na tayo" walang emosyong sabi niya, wala na akong nagawa kinuha ko na lang ang gamit ko sa backseat at akmang bubuksan na ang pinto ng magsalita ulit si Kuya...
"Iintayin natin ang A3 bago ka bumaba"
"Pero Kuya..."
"Wala ng pero-pero Kylie" tinapos na niya ang usapan..
Ilang minuto lang ay narinig kong may kausap si Kuya sa phone..
"Nasaan na kayo?" alam kong si Kiefer ang kausap niya...
"Ok, good nasa front gate na kami" bumaling saakin si kuya nang maibaba niya ang phone...
"Malapit na sila, bumaba na tayo"
Bumaba na kami at hinintay ang tatlo wala pang ilang minuto ay dumating na sila...
"Goodmorning, Kylie!" masiglang bati ni Xander at Zian.
"Morning" yun pang ang naisagot ko, sinulyapan ko si Kiefer at nagulat ako dahil nakatangin din siya saakin, agad akong nag-iwas ng tingin..
"You can go now Ry kami na bahala kay Kylie" sabay hawak at hila sa kamay ko naiwan sila kuya at ang pinsan ni Kiefer sa gate ng school
Pagpasok namin agad na pinagbulungan at pinagtinginan kami ng mga students, pilit kong inalis ang kamay ko ngunit di niya iyon pinakawalan nagtataka man sa daang aming tinatahak ay nagpahila nalang ako..
Nang makarating kami sa room ganon pa din ang tinginan ng mga kaklase ko, hinayaan ko na lang ang mga bulungan at tinginan at umupo na..
Dumating ang break namin ngunit hindi ko narinig ang tatlo na magsalita o magbiruan para bang seryoso at napakalalim ng kanilang iniisip, papunta kami ngayon sa cafeteria malapit na sana kaming makapasok kung hindi lang ako natumba dahil may bumangga at naglapag ng papel sa harap ko, kukunin ko na dapat ang papel ng mabilis na kinuha ito ni Zian at ibinigay kay Kiefer nakita kong magbago ang emosyon sa mukha ni Kiefer..
"Akin na yan" sambit ko at hinablot ang papel ganon nalang kalakas ang pagsinghap ko nang mabasa ko ang nakasulat..
You won't be happy again, I won't let you...
"Halika na" kinuha ang papel at pinapasok ako sa loob ng cafeteria
