Zawgi
"ဟို..ေယာင္းဘာကူေပးရမလဲဟင္ အလုပ္ေတြကပံု
လို႔အစကေယာင္းကအစ္ကို႔အတြင္းေရးမႈးပဲေလ"
ေသြးေရာင္အနည္းငယ္လြမ္းလာတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ႏုႏုကို
ခပ္ဖြဖြကိုၾကည့္ေတာ့ အပူေငြလည္းမ႐ွိေတာ့သလို
မ်က္လံုးေလးေတြကလည္းေနေကာင္းၿပီဟုဆိုေနသလို။
"အင္းေလေယာင္းကူျခင္ရင္ ဒီစာရင္းေလးတြက္ေပး
ေလ"
စာရင္းအုပ္ကိုထိုးေပးေနတဲ့အစ္ကို႔ လက္႐ွည္သြယ္သြယ္
ေတြက အဲ့ဒီ့ေန့သူ႔လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီးအနမ္းၾကမ္းၾကမ္း
ေတြေပးေနခဲ့တာ....အခုေတာ့..။
"ဟုတ္ဒါနဲ႔အဲ့ဒါလခ်ဳပ္စာရင္းလား..အာ..sorry
ပစၥည္းဝင္ထြက္စာရင္းေတြနဲ႔အရည္အေသြးစစ္ခ်က္ကရ
တဲ့ႏႈန္းထားေတြကိုး"
စာရင္းစာအုပ္ကိုေသျခာၾကည့္ၿပီးေရရြတ္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းက လူႀကီးဆန္သလိုၾကည့္လည္းေကာင္းလွသည္။
ခုခ်ိန္ဟန္နီေကာအလုပ္လုပ္ေနမလား။အေတြးထဲဝင္လာတဲ့ခပ္ပိန္ပိန္ခနၶာကိုယ္နဲ႔ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္မ်က္ႏွာေလးက ကိုယ့္ရင္ကို႐ူးေအာင္ျပဳစားႏိုင္သည္။
"ဟုတ္တယ္ေယာင္း တစ္ခ်က္စစ္ၾကည့္ေပးကိုယ္မွားေနလားလို႔"
ေနမေကာင္းသူအဖို႔ အသစ္ေတြလုပ္ခိုင္းတာထက္ လုပ္ၿပီးသားေတြသာစစ္ခိုင္းလိုက္သည္။ထယ္ေယာင္းကအလုပ္မွာအင္မတန္စိတ္ျခရသည္ေလ။
"ဟုတ္"
သိပ္မၾကာအလုပ္ၿပီး၍လွည့္ၾကည့္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
ထယ္ေယာင္းရယ္ေလ။စာရင္းစာအုပ္ေလးကို ရင္ခြင္မွာကေလးပိုက္သလိုပိုက္ထားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကေလးတစ္ေယာက္လို..။
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ဆံစေလးေတြခပ္ဖြဖြထိၾကည့္ၿပီးပြတ္
သပ္ေပးမိသည္။
ဒီကေလးဟာအင္မတန္မွခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
မ်က္လံုးကိုမိတ္ထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္႐ွည္မ်ားကေကာ့ၫြတ္ေနသည္။ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပါးျပင္ကေနေကာင္း ခါစျဖစ္၍ အေသြးေရာင္သဲ့သဲ့ကသန္းလ်က္။ ႏွာတံျမႇင့္ျမႇင့္
ကထင္ထင္႐ွား႐ွာျဖင့္ အင္မတန္ေခ်ာေမာၿပီး႐ူးသြတ္
ေလာက္ေစသည့္႐ုပ္ရည္႐ွိသည္။ ဒါကိုဒီေကာင္ေလးက
ကိုယ္နဲ႔အတူေနဖို႔ဘာလို႔မ်ားေတြးခဲ့တာပါလိမ့္..။
