Zawgi
ဘယ္လိုပဲေဒါသထြက္ထြက္ဗိုက္ႀကီးနဲ႔ေယာင္းကိုေတာ့
ျပစ္မထားရက္ေပ။ ညကလည္းေမွာင္ကာနီးေနေတာ့
တစ္ေယာက္တည္းဆိုေၾကာက္ေနအံုးမွာ အေဒၚႀကီးက
လည္းအျမဲတမ္းေစာေစာျပန္ေနၾကဆိုေတာ့...။
"ဒါလင္ဘယ္သြားမလို႔လဲထယ္ေယာင္းဆီကိုလား"
"ဟုတ္တယ္ေလမနက္ကအေတာ္စိတ္ညစ္သြားမွာ"
"ဒါနဲ႔ဂ်င္းကသူ႔ညီကိုျပန္ေခၚသြားေလာက္တယ္ဒါလင္နဲ႔
ျပႆနာတတ္ထားေတာ့ ဘယ္ျပန္ထည့္မလဲ
ဟန္နီ႔အထင္ပါ"
သိသိရက္နဲ႔ေလာင္စာကိုအဆီထည့္ေပးတယ္လို႔ ဆိုမလား အမွန္ေပါ့။ ဒါလင္ကေဒါသထြက္ရင္ဘာမွမျမင္တတ္
သူမို႔ ဂ်င္းကလည္းသူ႔ညီထိရင္ထိန္းမရသည္မို႔..အဟြန္း
အစပဲ႐ွိပါေသးတယ္။ ေလးက်င့္ခန္းေပါ့ကင္ထယ္ေယာင္း
ရယ္...အဟက္။
"ဟုတ္ပါရဲ႕ဒါလင္သတိလက္လြတ္သြားတယ္"
"ေရာ့ပိုပိုလိုလိုဒါဂ်င္းလိပ္စာကဒ္ေလသူငယ္ခ်င္းေတြ
ဆိုေတာ့ဟိုတေလာကေပးထားတာ"
ဒါလင့္ကိုအခုလိုအျပစ္မျမင္ေပးလို႔ေက်းဇူးပါဟန္နီ
ကိုယ္မသိဘူးဒါလင့္ဟန္နီကဒီေလာက္ျဖဴစင္ၿပီး
စိတ္ထားေကာင္းမယ္လို႔..ဒါလင့္ကိုမုန္းေနမယ္ထင္တာ
ဒါေပမဲ့ဒါလင့္အနား႐ွိေနလို႔ေက်းဇူးပါ..။
"ဒါလင္သြားလိုက္အံုးမယ္ေနာ္"
"အင္း"
ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ဒါလင့္ေက်ာျပင္က်ယ္က်ယ္ဟာ အရင္
တိုင္းရယ္။ ဟန္နီ႔အတြက္ပဲ႐ွိေနရမွာပါ။စိတ္ျခဒါလင္ ကေလးေကာလူႀကီးေကာဒါလင္နဲ႔ လံုးဝကင္း႐ွင္းသြားေစရမယ္
ဒါလင္လိုျခင္တဲ့ကေလးကိုေတာ့ ဟန္နီကေမြးေပးမယ္။
ကင္ထယ္ေယာင္းကေတာ့အစကတည္းကမပက္သက္
သင့္တဲ့လူပဲေလသူ႔ေနရာနဲ႔သူေပါ့မဟုတ္ဘူးလား။
........
ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ နာစ္မေလးရဲ႕အေျပာနဲ႔ လြတ္ေနတဲ့အခန္းငယ္ေၾကာင့္ သိလိုက္ၿပီ။ ဟန္နီေျပာတာနဲ႔တစ္ထပ္တည္း။ တကယ္ပဲကင္ထယ္ေယာင္း ဘာျဖစ္ျခင္ေနတာလဲ။ ေတာက္!
