Zawgi
"ေအာ္ထယ္ေယာင္းကိုေဆာ့ဂ်င္ကျပန္ထည့္လိုက္
တာလားဒါလင္"
"ဟုတ္တယ္ဟန္နီဒါဆိုဒါပဲေလဒါလင္အလုပ္ေတြ
လက္စသတ္လိုက္ဦးမယ္"
"အင္း"
သူေမ့ေနခဲ့တာေဆာ့ဂ်င္က အရင္လိုဆယ္ေက်ာက္သက္
ေကာင္ေလးမဟုတ္ေတာ့သလို စဥ္စားဉာဏ္နည္းၿပီး
ဂမူး႐ွဴးထိုးေလာက္သာသိတဲ့ ကင္ေဆာ့ဂ်င္မဟုတ္
ေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေလ။ သူသတိတစ္ခ်က္လြတ္သြားခဲ့တာပဲ
အဟား....ဒါေပမဲ့လည္းဘယ္လိုမွသူ႔ကိုေတာ့ရပ္တန္႔
ေအာင္မစြမ္းပါဘူး...အဟြန္း...ဟား..ဟား။
..................
တကြၽိ.ကြၽိနဲ႔ျမည္ေနတဲ့ပက္လက္ကုလားထိုင္ဟာ
သူ႔အလိုအတိုင္းလႈပ္႐ွားလ်က္ မည္သည့္ေနရာကိုမွ
မေရြ ့ သူ႔အေနာက္မွီလိုက္ရင္အေနာက္ေရြ ့မယ္။
အေ႐ွ႕ကိုအားသာလိုက္ရင္အေ႐ွ႕ကိုေရြ ့မယ္။
တစ္ခါတစ္ရံေ႐ွ႕ေနာက္အခါမလပ္ တစ္ကြၽိကြၽိနဲ႔
သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေရြ႔ေပးေန႐ွာေသးတာ..။
ဒီလိုပဲတစ္ေန႔ဒါလင္ကသူ႔အလိုက်ျဖစ္လာမွာပါ။
ညရဲ႕အေမွာင္ေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာေတာ့ေမွာင္မိုက္
ေနေပမဲ့ ဒါလင္မ႐ွိဘူးဆိုတဲ့အသိက ပိုလို႔ေမာင္မိုက္ေစ
သည္။
ဒါလင္သိလား လူတစ္ေယာက္က ဓားတစ္လတ္ပိုင္
တယ္တဲ့။ အဲ့ဒီ့ဓားကိုအသံုးမျခရင္ သံေက်းတတ္သြားမွာ
ပဲ..အဟြန္း..ဟန္နီလည္းအဲ့လိုပဲ ဟန္နီ႔ရဲ႕ရလိုမႈေတြကို
သံေက်းမတတ္ေစရဘူး.. ဟန္နီ႔ရလိုမႈကဒါလင္ဆိုတာ
ေလးတစ္ခုပဲ..။
သူဆက္လက္၍အလိုက္သိေသာပက္လက္ကုလား
ထိုင္ကို..တစ္က်ိြကြၽိအသံထြက္ေအာင္စီးေနလိုက္
ေတာ့သည္။
...........
"အစ္ကိုဘယ္သူ႔ဆီဆက္ေနတာလည္း"
မေမးရဲပါသို႔ေသာ္ျငားလည္း သိခ်င္စိတ္ဆိုသည္မွာ
သိေနရက္သားနဲ႔ေတာင္ပါးစပ္ကေျဖလာမည့္အေျဖကို
ေမ်ွာ္လင့္ၾကေသးတာ။ ကိုယ့္အတြက္မ်ားလိမ္ေပးမလား
ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေလ..။
