Zawgi
"ေဒၚႀကီးျပန္ေတာ့မလို႔လားဟိုဒီေန႔ဂြၽန္းကမလာဘူး
ထင္တာပဲအဲ့ဒါဒီမွာအိပ္သြားပါလားဟင္"
ငိုျခင္ေနတဲ့စိတ္အစံုကိုအနည္းငယ္နိမ့္ျခၿပီးေတာင္းဆို
မိေတာ့ အေဒၚႀကီးကအားနာေနဟန္ႏွင့္၊အခုခ်ိန္ထိလည္း
တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ..။
"ေဒၚႀကီးအိမ္မွာကေလးနဲ႔မို႔သားရဲ႕မနက္ေစာေစာလာခဲ့
ပါ့မယ္နန္းဂြၽန္ဆီလည္းဖုန္းေခၚေပးခဲ့ပါ့မယ္"
"ရတယ္ေဒၚႀကီးသူမအားဘူး"
"ဒါဆိုေဒၚႀကီးသြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"ဟုကဲ့"
လက္တြင္းကေႂကြေနၿပီျဖစ္ေသာေစာင္ကိုလည္း မမႈႏိုင္
ရင္ဝကဆို႔နင့္စြာနာက်င္လာမႈကို အံတုရင္းမ်က္ရည္က
ေပါက္ခနဲ၊ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ့လက္သီး
ဆုပ္ၾကားထဲက အိက်ႌစဟာလည္း မြမြေၾကေနေလ်ာ့မည္။
တကယ္ပဲအေရးလည္းမပါခဲ့ပါဘူး၊ ဘာလို႔မ်ား႐ူးမိုက္ခဲ့ရ
တာလည္း အတူတူေနရင္ကိုယ္ဝန္ရမယ္သိသိနဲ႔ကို ဘာလို႔မ်ား႐ူးမိုက္ၿပီးေပးခဲ့ရတာလည္း၊႐ူးလိုက္ထာကင္ထယ္ ေယာင္းရယ္...။
ပါးျပင္ေပၚကိုပူေႏြးေသာမ်က္ရည္တစ္
ခ်ိဳ႕ကျဖတ္သန္း၍စီးဆင္းသြားေလသည္။ ခပ္ေဖာင္း
ေဖာင္းဗိုက္ကိုပြတ္သပ္ေနမိရင္း အေတြးေတြကမေကာင္းတဲ့ဘက္ဆီယိုင္နဲ့လို့။
တကယ္ပဲပါးပါးက
ခ်စ္ဖို႔မထိုက္တန္ဘူးထင္တယ္ကေလးရယ္။ ပါးပါးက
ဒီေလာက္ပံုအပ္ခဲ့တာေတာင္ ကေလးရဲ႕အပါးကပါးပါး
ကိုမခ်စ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ကေလးကိုေတာ့အပါးကေတာ္ေတာ္
ခ်စ္တယ္ကေလးကံေကာင္းတယ္သိလား...။
ခံစားခ်က္ေတြကိုေမ့ရခဲ့ရင္ေတာင္
ဒီအေျခအေနကိုမေရာက္ေအာင္အစကျပန္စ
လို႔ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္သူဟာ
ဒီအေျခအေနကိုအခုလို
ဖက္တြယ္ထားမိဦးမွာပဲ
အခ်စ္က..႐ူးသြတ္ေစတယ္..။
.................
မ်က္လံုးကိုဖြင္မိတာနဲ႔ေက်ာဘက္ကလစ္ဟာမႈေၾကာင့္
ဒါလင္မ႐ွိေတာ့ဘူးဟုအတတ္သိသည္။ ထြက္သြား
ျပန္ၿပီ၊ စို႔နစ္စြာခံစားမႈက ရင္ဝသိုတိုးဝင္လာသည္။
တိုင္ပင္မကိုက္ပါပဲမ်က္ရည္ေတြဟာေဝ့သီလာျပန္သည္။
ဘာလို႔မ်ားဆြဲမထားႏိုင္သလဲ ဘာေတြလိုအပ္ေနျပန္
လဲ၊မေသျခာေသာအေတြးမ်ားကေခါင္းကိုတစ္စစ္စစ္ထိုး
ကိုက္ေစသည္။
