Zawgi
"ဘာေျပာတယ္ ခုခ်ိန္ထိမေတြ႔ေသးဘူး ဟုတ္လား
က်စ္! ဘယ္အခ်ိန္ထိ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္
ေနရဦးမွာလည္းကင္ထယ္ေယာင္း.. ေတာက္!"
ေနေန႔လလ႐ွာေနသည္မွါ ၾကာေသာ္ျငား ယခုခ်ိန္ထိအရိပ္အေရာင္ပင္ မျမင္ရသည့္ကင္ထယ္ေယာင္းကို သူစိတ္မခ်ပါ။ ဒါလင့္အနား ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္လာမလဲဟု အျမဲလိုလို
ပူေလာင္ေနတာသူသာသိသည္။ ဒါလင္ကလည္းေတာင္
ကိုရီးယားပါမက ေျမာက္ကိုရီးယားထိေအာင္ ေရာက္သြားမလားဟု စိတ္ပူၿပီးေျမလွန္႐ွာေနသည္မွာ သူသိပါ၏။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ေခါင္းခဲေနရသည္မွာ သူသာအသိဆံုးပင္။
"MDအစည္းအေဝးစပါေတာ့မယ္"
အစကတည္းက ကင္ထယ္ေယာင္းအေပၚ ေဒါသထြက္ေန
သည္မို႔ တံခါးမေခါက္ပဲဝင္လာသည္႕ဝန္ထမ္းက သူ႔ရဲ႕မဲရာျဖစ္သြားေလသည္။
"မင္းငါ့လက္ေအာက္ဝန္ထမ္းလုပ္ေနၿပီး တံခါးေခါက္
ဝင္ရမယ္ဆိုတာ နားမလည္ဘူးလား သြားေနာက္တစ္
ေခါက္မမွားေစနဲ႔ၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ့MD"
ဤသို႔ျဖင့္ဆူပြက္ေနေသာသူ႔စိတ္ေတြကို ခဏတာေျဖ
ေျဖာက္ရသည္။ မဟုတ္ရင္ အစည္းအေဝးအခန္းထဲ
ေရာက္ရင္ေတာင္ အျပံဳးတုေတြနဲ႔ႏိွပ္စက္ရမည္ေလ။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ဒါလင္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း
အပူပင္ကင္းကင္းေနျခင္သည္။ သို႔ေသာ္ျငား
ကင္ထယ္ေယာင္းကဝင္ေရာက္လာေတာ့လည္း
ကံတရားကိုသာအျပစ္ပံုျခရံုေပါ့။
အစည္းအေဝးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ဒါလင္ကျပံဳးျပ၏။ စူးစူးနစ္နစ္ပါးခ်ိုင္ေတြနဲ့ ၾကည့္ေကာင္းလြန္းလွေသာ ဒါလင္ေျကာင့္ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းေတြ တစ္ဖန္ျပန္လည္ ေရာက္႐ွိလာေတာ့သည္။ သူ႔ကမာၻမွာ
အစစ္အမွန္အျပံဳးဆိုတာ ဒါလင္နဲ႔ေတြ႔မွ ျဖစ္ေပၚတာ။ ျပံဳးျပသို႔ေသာ္ညား အားတင္းျပံဳး
ေနရေသာ ဒါလင့္မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ရင္ထဲတြင္ေတာ့စူးခနဲ။
"အားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္ေပးခ်င္တဲ့ေဆာက္လုပ္ေရး
ကုမၸဏီတစ္ခု႐ွိပါတယ္ အသစ္ထုပ္လုပ္မယ္ေပါ့ ခိုင္ခံ့တဲ့ဘိလပ္ေျမနဲ႔ အုပ္ေက်ာက္သဲေနရာေတြ အားလံုး
ကြၽန္ေတာ္ဝယ္ယူၿပီးပါၿပီ အဲ့ေနရာအတြက္ share ႐ွင္ေတြကထပ္ဝင္ ခ်င္ရင္လဲသေဘာပါ မဝင္ခ်င္လည္း
သေဘာပါဒါေပမဲ့ကုမၸဏီရဲ႕ share တစ္ဝက္ကေတာ့
အဲ့ဒီ့ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီကိုေပးပို႔ရပါမယ္ လို႔
လက္မွတ္ထိုးၿပီးသား႐ွိတဲ့ စာရြက္ေတြကြၽန္ေတာ့္မွာ
႐ွိပါတယ္"
