Chapter 8
"Answer me." Malamig at mahinahong utos niya, mariin akong napapikit dahil sa sakit na nadarama ko sa aking kamay, siguro dala ng mahigpit niyang paghawak sa akin, napayuko na lang ako, "You're cheating on me, bitch?!"
Napakagat na lang ako sa aking labi, did I really cheated on him?
"V-Vian, it's not what you think it is..." I murmured, nasasaktan ako, he keeps on calling me a bitch, am I really one?
"I don't want to make a scene here, Lean." He gritted his teeth, "we'll settle this at home."
Tumalikod na siya, doon ko lang napansin na kasama niya pala ang kanyang lintik na sekretarya, ngumisi ang sekretarya ni Vian sa akin na para bang natalo niya ako saka siya pumulupot sa braso ni Vian na para bang ahas saka sila umalis, iniwan ako ni Vian at sumama sa ibang babae.
Nakakapanggigil! Sarap hampasin ng tsinelas ang mukha ng sekretarya ni Vian na halatang retokada naman.
Mahigpit akong napahawak sa aking paperbag, hawak-hawak ko pa pala ang bigay na panyo ni Cyan sa akin, binulsa ko na lang iyon tsaka itatago baka kasi magkita ulit kami, isasauli ko na lang sa kanya ito sakali, I need to act as if nothing ever happened, matapos ang ilang sandaling iyon ay nagtungo na ako sa grocery shop para bumili ng snacks tsaka dumiretso na ako sa parking lot para makauwi na rin. Nakakapagod.
~*~
Pagdating ko sa bahay ay agad na bumungad sa akin ang kotse ni Vian, nauna na pala siya sa akin sa mall. Nagbuntong-hininga ako saka ko pinasok ang sasakyan ko't pinark ito sa garahe.
Kinuha ko na ang mga pinamili ko saka ako nagtungo sa front door, naiwang nakabukas ang pinto ng bahay kaya pumasok na lang ako saka ko sinara ang pinto. Mukhang nakalimutan ni Vian na isarado ang pinto. Paano na lang kung pasukin kami ng magnanakaw?
Naglakad na ako sa hallway, nakakapanghinayang dahil ang tahimik at dilim ng bahay kahit na hapon pa lang, siguro dahil sa mga kurtina na makakapal ang tela, binuksan ko na lang ang ilaw ng bahay para naman lumiwanag ng kunti saka ko nilapag ang mga pinamili ko sa may table sa sala.
Nagtungo ako sa taas para hanapin si Vian pagkatapos, asan na kaya iyon?
Nagulat na lang ako nang nakarinig ako ng mga ungol sa kwarto namin, napakagat ako sa labi ko dahil nakarinig ako ng boses ng babae, nakakabingi ang ungol na aking naririnig, sana mali ang aking iniisip, sana mali...
Lumapit pa ako sa kwarto namin ni Vian, habang palapit ako ay lumalakas ang ingay, lumalakas ang mga ungol, nakakabingi ang mga halinghing na aking nadidinig, parang bawat ungol ay katumbas ng pagkasaksak ng puso ko.
"A-Ahh, Vian... you're so good, s-shit... ahh..." My eyes widened in terror upon hearing the moan, kilala ko ang boses, it is the voice of Vian's secretary, biglang nagsituluan ang mga luha kong kanina ko pang pinipigilan, bakit palagi na lang akong umiiyak? Wala nang araw na hindi pa ako umiiyak, sanay naman na ako, sanayan na lang siguro ang magagawa ko.
Nang nasa harap na ako ng pinto ng kwarto namin ni Vian ay humugot ako ng malalim na hininga saka dahang-dahang binuksan ang pinto hanggang sa kalahati tsaka ko pinasok ang ulo ko para sumilip, saktong iyon ay bumungad sa akin ang walang saplot na sina Vian at ang kanyang sekretarya, ang pangalan ata ng babae ay Kim.
"F-Faster Vian... oooh.."
Pinanood ko lang ang kanilang ginagawang pagtatalik at pagtataksil sa akin habang umiiyak, parang hindi nila naririnig ang mga hikbi ko, paano nga ba nila maririnig kung ang ingay naman nila? Ang sakit. Parang gusto kong tumakbo pero hindi ko magawa, parang napako ang mga paa ko sa kinakatayuan ko, hindi ako makagalaw o makakilos man lang.
