My Shy But Lovely Assistant [FINISHED]

CHAPTER SIXTEEN

"We're here." Pormal ang tinig ni Jarred nang pagbuksan niya ng kotse si Leigh Anne. Dinala niya ito sa isang photo studio upang isagawa ang nakabinbin na advertising project. And he has to do it this day!

"Anong mayro'n dito Sir? Ano bang project?" tanong ni Leigh Anne.

"Hindi mo ba naalala? Pending project dapat 'to na isasagawa natin with the help of Mr. Romulo," he reminded.

"Ah okay. At hindi natuloy dahil sa'kin." Leigh Anne bit her lower lip. Nahiya tuloy siya dahil parang siya pa ang dahilan kung bakit na-delay ang proyekto.

"Tara na. I know what you're thinking. You're blaming yourself." Jarred heaved a sigh. Umarko pa ang kilay niya nang tapunan ng tingin si Leigh Anne. He still felt bad for her.

Pumasok sila sa studio at nilapitan ang isang professional photographer.

"Matt, ito ang modelo kong nakuha. Siya si Leigh Anne, assistant ko," panimula ni Jarred sa photographer na on the spot lang niyang hin-ire para makahabol sa deadline.

"Hello Sir, so final na ang tema ng photoshoot para sa apparel ninyo? For working woman ba?" tanong ni Matt habang ang kasamahan naman nitong staff ay naglalabas ng mga isusuot ni Leigh Anne para sa photoshoot. Iba't ibang damit iyon na puwedeng ihalintulad sa working uniforms ng iba't ibang professionals.

"Miss, halika na ire-retouch na kita," tawag ng staff kay Leigh Anne. Mabilis namang tumalima si Leigh Anne para maayusan siya kaagad. Minadali man ang pag-aayos, naging maganda pa rin ang make-over kay Leigh Anne at wala siyang kamalay-malay na hindi binabali ni Jarred ang pagkakatitig sa kanya.

"Sir, ready na ako," nahihiyang sambit ni Leigh Anne nang lapitan niya si Jarred.

"Okay. Then go ahead. Kung ano lang ang sabihin nila, 'yon lang ang gawin mo. Magsukat ka na," utos ni Jarred. Gusto niyang purihin si Leigh Anne dahil napakaganda nito pero alam niyang awkward naman kung gagawin niya iyon at baka bigyan pa ng kahulugan ng dalaga. Nagkibit-balikat na lang siya hangga't sa lumayo ito at pumili ng unang isusuot.

The photoshoot lasts for almost 2 hours. Hinintay pa nilang matapos ang pag-edit ng mga larawan kaya inabot sila ng mahigit apat na oras sa studio. Minabuti ni Jarred na gawin muna ang brief info tungkol sa konsepto ng proyekto at tanging sa laptop lang ang kanyang focus habang pinagpahinga niya muna si Leigh Anne. Sa katunayan, may kakaibang excitement siyang naramdaman kahit naghahabol ng oras para ma-meet ang deadline. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nagra-rush siya. He used to do things on time because he truly believed that time is the most precious thing and shouldn't be wasted. Nakahinga siya nang maluwag dahil sa wakas ay natapos niya ang proyekto at naipasa na sa email ni Mr. Fontabella.

He realized that it's already late in the evening. Kapwa hindi pa sila nakakapag-dinner ni Leigh Anne kaya niyaya niya muna itong kumain sa labas. Dinala niya ito sa simpleng restaurant, sinunod niya lang kung saan nito gusto.

"Thanks sa treat, babawi ako next time," pakli ni Leigh Anne habang patuloy sa pasubo ng kinakain.

"You don't have to. Nakabawi ka na."

Napaangat ang tingin ni Leigh Anne nang sabihin iyon ni Jarred. Naaninag niya ang pagkislap sa mga mata nito habang nakangiti. That grin is rare, nakapagtatakang ngayon niya nakikita iyon.

"Hindi pa nga Sir Jarred, kulang pa rin 'yon dahil sa ginawa kong pagw-walkout," mapagpaumanhing tugon niya sa binata.

"Huwag na nga nating pag-usapan. By the way, pagkatapos nito may gagawin ka pa?"

"Oo. Uuwi ng bahay at matutulog para maaga ako bukas," pakli ni Leigh Anne. "Bakit Sir?"

"Gusto ko sanang mamasyal kaso wala akong kasama." Bakas ang lungkot sa boses ni Jarred.