Love Is Impossible [✓]

YEAR 1928#0

PROLOGUE*

Nabuhay ako ng Wala Ang totoo Kong mga magulang nagtatrabaho ako hanggang sa aking makakaya mabigyan ko lamang ang aking madrasta ng sapat na pera para sa kaniyang ikasasaya.

Mahirap pero kailangan,Nong mamatay Ang aking totoong mommy nag-asawa ulit Ang aking daddy di namin Alam na mayroon palang tinatagong karamdamn si daddy.

nong dumating Ang araw na di nakayanan ni Daddy Ang kaniyang sakit yon din Ang araw ng kaniyang pagkamatay,sobra akong nalungkot dahil wala na akong tunay na magulang,Wala akong magawa kundi Ang umiyak ng umiyak sa oras na iyon,namimiss ko na si daddy at mommy, Wala akong mga kapatid dahil nag iisa lamang ako.

Ngayon nandito ako sa aking Madrasta na ikalawang asawa ng aking daddy,dito ako nakatira ginagawa akong alipin sa lahat,pinapahirapan niya ako,sinasaktan binubogbog kahit Wala akong kasalanan,Wala akong magawa kundi tanggapin lahat ng pasakit na ibinibigay niya,Wala akong hinto sa pagtatrabaho araw at gabe,kahit gusto ko ng sumuko lumalaban padin ako.

Kahit Ang ipinapakain sa akin ay tira tira na lamang nila,okay Lang sa akin basta makakain lang at makaraos sa gutom,okay na sakin yon.

Nagbago lamang ang aking buhay nong napunta ako sa taong 1920,
Doon ako nagkaroon ng magandang kinabukasan at doon Rin ako nagkaroon ng kasintahan at nagmahal ng walang hangganan.