Yaşadıkları Su'nun aşık olabilmesine izin vericekmiydi. Kiminin denizi mavi kimininki yeşil kimininki pembe kimininki ise saruydı belkide. Ama su'nun denizi maviydi. Açılabilecekmiydi denizine korkusunu yenin atlayabilecekmiydi denize.
Deniz ve...
Su ölmemeliydi ölemezdi çünkü ben onsuz bir dünya düşünemiyordum nasıl olurduda benim sevgilim ölebilirdi bu mümkün olamaz buna izin veremezdim. "SU! SU! BİRİ BİRŞEY SÖYLESİN! SU DEMİROĞLU AMELİYATA ALMIŞLAR! BİŞEY SÖYLEYİN LÜTFEN!" bağırarak gelen nehir ablayı gördüm nasıl gelmişti bu u kadar çabuk? Perişan görünüyordu. Beni görünce bana doğru koşarak yakama yapıştı. "SENİN YÜZNDEN OLDU! BU PLANI SEN YAPTIN! EĞER ONA BİŞEY OLURSA SENİ YAŞATMAM DENİZ HABERİN OLSUN ANLADINMI BENİ!" "Be... Ben ö.. Özür dilerim." halim yoktu konuşmaya kendimi duvara sürtünerek yere bıraktım halim yoktu sadece onu bekliyordum. Yanımıza gelen yardımcı hemşire nehir ablanın yanına gitti. "Hanfendi kardeşinizi yoğun bakıma almışlar şuan bişey söyliyemem durumu kritik doktor bilgi vermişti zaten hanfendinin nişanlısına" Nehir abla ne olduğunu bilemez şekilde baktı bana uzunca bir süre. Yanıma dopru yavaşça yürüdü ağlayarak perişan halde.. "Bana neden...... BANA NEDEN SÖYLEMEDİN DENİZ!" "Hanfendi iyi görünmüyorsunuz sakin olun lütfen!" araya giren hemşire nehir ablayı uzaklaştırırken içimden geçirdim. "Mecalim yoktu ki söylemeye...." Gözlerime çöken ağırlık gözlerimi yavaşça kaparken tek düşündüğüm oydu ondan başka da kimse olamazdı.... ERTESİ SABAH Gözlerim açılırken kendimi bir yatakta buldum öylece yatıyordum hemen doğrularak saatime baktım daha sabah saat 8.30 du. Yatağımdan hızlıca kalkıp yoğun bakım odasının önüne doğru yola koyuldum. Yoğun bakımdan çıkan bir hemşireyi gördüğüm sırada seslendim. "Pardon !" kadın arkasını döndü ve bana doğru yaklaştı. "Buyrun?" "Benim nişanlım buradaydı. SU! SU DENİZOĞLU? iyimi doktor ne dedi bi sorun varmı?" "Siz deniz bey misiniz?" "Evet bir sorun mu oldu?" "Hayır bi sorun olmadı ancak sze şuan kesin bir bilgi veremem. Su hanim yarım saat sonra bir ameliyata daha alınıcak." "Neden birşey söylemiyorsunuz ki?" "Beyfendi kesin bir bilgim yok" "KAHRETSİN!" büyük bir şiddetle elimi yumruk yapıp duvara vurmuştum. Acısı umrumda bile değildi. "Deniz bey napıyosunuz böyle eliniz kanıyor! Kırık olabilir iyimisiniz?" "BENİM BIRŞEYİM YOK!" orayı terk ederek lavaboya giricektim ki nehir ablayı gördüm elinde kahveyle su'nun yanına geliyordu. "Deniz elin!" "Bişeyim yok benim deniz abla küçük bi morarma sadece." "Ya saçmalama bi bakıyım çok kötü şişmiş bu!" elimi kendine doğru hafifçe çektiğinde o kadar çok canım yandıki ağır bir şekilde inledim hatta buna bsğırma bile denebilirdi. "HEMŞİRE YOKMU ACABA!" "Ya gerek yok nehir abla azcık acıdı sadece!" "Bak deniz dün sana fazla yüklendim evet ama şuan gurur yapma sırası değil! Ayrıca eğer su uyamdığında elini böyle görürse ne hesap vericeksin!" o an tekrar bi elime paktığımda baya bi şiştiğini gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne ara bu kadar şişip morarmıştı ki elim. Parmaklarımı bile oynatamazken hemşire geldi o sıra. Beni MR a götürdü. Gitmek istemesem bile sadece su için gidiyordum. Beni uyandığında böyle görmesin diye çünkü eğer beni bu şekilde görürse kıyameti koparırdı. Mr sonuçlafım çıktığı sırada elimde ve bileğimde olmak üzere toplam 3 tane kırık olduğunu söyledi doktor. Alçıya alıcağı kesindi ama su 'nun uyanışı kesin değildi. Alçı yapıldıktan hemen sonra ameliyathaneye çıktım ameliyata almış olmalılardı çünkü su' yu. Gittiğimde nehir abla beni görünce elimdeki alçıyada baktı. "Ben sana kırık var demiştim." Konuyu değiştirmek için danyel konusunu açtım. "Danyel 'ın ne işi var burda nasıl haber aldı o şerefsiz!" "Ya sakin olurmusun deniz saçmalama danyel iyidir ben haber vermiştim burda olduğunu söylemişti su o yüzden de haber verdim." "Ya sen niye ona haber veriyosun ki deniz abla biz sırf o herif yü-" o an nehir ablanın bilmediğini hatırlayınca vazgeçtim söylemekten devam etmedim. " O herif yüzünden mi? Devam ettirirmisin lütfen!" "Önemli değil küçük bi kavga etmiştik o kadar." "Bu olmadığını biliyorum nedeninin ama sorgulamıcam şu an Su önemli. Ameliyata 9 da giricekti ama erkene çekmişler saati." "Bir sorun mu olmuş ne olmuş bişey mi var bana mı söylemiyorsunuz?" "Hayır doktor uzun bi ameliyat olucağı için saati erkene almış" Kafamda sadece Su vardı iyileşmesinden başka birşey istemiyordum. Çünkü onu çok seviyordum, o benim sevgilimi. 2 saat olmuştu bile şimdiden, kimse çıkmamıştı ameliyathaneden meraktan çatlasamda hiçbirşey yapamıyordum. Duvara attığım yumruğun acısı yeni çıkıyordu ama umrumda bile değildi. İçeriden bi hemşire çıkınca hemen kalkıp "Ne oldu iyimi?" "ACİL SIFIR RH NEGATİF KAN LAZIM UYAN VARMI?" "BENİM! BENİM UYUYOR!" "TAMAM BENİMLE GELİN LÜTFEN!" "NE OLUYOR NEYİ VAR SU'NUN!" "Beyfendi şuan birşey söyliyemem." 1 şaşe kan alındıktan sonra hemşire burada kalmamı söyledi ama kalamazdım onu düşünmeden edemiyordum bile. Hemen doğrulmaya çalıştım ancak başım döndüğü için yapamadım kahretsin ki buraya çakılı kalmıştım. Yer sanki ayağımın altından kayıyordu. Gözlerim kararıyordu yavaşça...
