Yıllar sonra

24.Bölüm: Yıllar sonra

Yataktan doğrulup alarmı kapattım. Oflayarak lavaboya gittim. Yüzümü yıkayıp birazcık da olsa ayıldım ve çantamı yerleştirdim.

Aşağı inip sandalyeme oturdum. Annem "Hafta sonu Zeynepler gelecek Riya, oğulları da gelecek. Görüşün artık vallaha ya."dedi. Kafamı salladım ve "Tamam görüşürüz."dedim.

Kahvaltımı yaptıktan sonra odama çıktım. Dişlerimi fırçalayıp işlerimi hallettim. Üzerimi değiştirip saçlarımı salık bıraktım. Hafif makyaj yapıp üzerime ceket de giyince hazırlanmamı bitirdim. Çantamın içine cüzdanımı ve kulaklığımı da koyduktan sonra telefonumu alıp aşağı indim.

Arabaya bindikten sonra şarkı dinledim. Okulun önünde durunca annemlere "Görüşürüz."dedim ve arabadan indim. Bahçeye girerken Umut'la karşılaşınca "Günaydın."dedim. O da "Günaydın."dedi ve bahçeye girdik.

Birlikte kahve almaya giderken Umut'a "Özür dilerim."dedim. Umut omuz silkip "Önemli değil."dedi. Ama bilmiyordu ki benim için önemliydi. Başka zaman bu konuyu konuşmaya kanaat getirdikten sonra fazla konuşmadım.

Sıraya geçip kahve aldık ve birlikte bir masaya oturduk. Çınar gelmemişti ve ortalıkta Doruk ve Atlas da gözükmediğine göre oturmakta sakınca yoktu.

"Nasılsın?"dedi Umut kahvesinden bir yudum almadan önce. Omuz silkip "Nasıl olayım işte, dersler. Sen?"dedim. "Aynı işte.Sınavlar da yaklaşıyor."dedi. Ofladım ve "Sabah sabah Allah aşkına hatırlatma."dedim. Güldü ve "Tamam tamam."dedi. 

Beş dakika sonra Çınar geldi ve kahve alıp yanımıza oturdu. Doruk ve Atlas da aramıza katıldığında derse on dakika vardı.

Yavaş yavaş sınıfa çıktık ve her zamanki gibi hocanın gelmesini bekledik. Hoca gelince kendimi derse verdim.

✨✨✨

Okuldan sonra aynı şeyler olmuştu. Eve gelip duşa girip ders çalışmıştım. Annemlerle yemek yiyip Umutlara gideceğimden bahsetmiştim.

Odama gelip biraz Pars ile konuşup kitap okuyordum. Uykum gelmeye başlayınca kalkıp dişlerimi fırçaladım. İşlerimi hallettikten sonra yatağa girip derin bir uykuya daldım.

✨✨✨

Okula girmeden önce Salim amcaya gelmemesini söyledim. Bahçeye girince gözüm bankta oturup telefonuna bakan Doruk'a takıldı. Yanına gittim ve "Günaydın."dedim.

Telefondan kafasını kaldırdı ve gülümseyip "Günaydın."dedi. Yanına oturdum ve "Kahve içtin mi?"diye sordum. Kaşlarını kaldırıp indirdi ve "Benimkileri bekliyordum ama gel beraber gidelim. Onlar sonra içer."dedi.

Birlikte kahve almaya gittik. Kısa sıranın ardından kahvelerimizi alıp bir masaya oturduk. Doruk "Sen iyi birisin Riya. Ben seni gerçekten arkadaş olarak seviyorum. Şahsen sende isteseydin seninle best friend olmak isterdim. Eğlenirdik, dans ederdik, karaoke yapardık. O gün pikniğe giderken fark ettim bunları. Kız iyi kanka olurduk biz."dedi.

Gülümseyip "E olalım o zaman."dedim. Gözlerini büyültüp "Olur musun gerçekten?"dedi. Kafamı sallayıp "Neden olmayayım ki?"dedim. Gülümseyip sandalyesinden kalkıp yanıma oturdu ve sarılıp "İyi anlaşacağız kankacan."dedi. Bende ona sarılıp "Aynen aynen."dedim.

Doruk gerçekten eğlenceli biriydi. Bu zaten Umutların yanında gezerken de belli oluyordu. O hep onlara göre daha mutlu, enerjik, çocuksuydu. Eh, iyi olmuştu Doruk gibi eğlenceli kanka.

Umut, Atlas, Çınar ve Duru gelince birlikte sınıfa çıktık. Ders kitaplarını çıkarıp derse hazırlandım. Hoca öğretmenler zilinden iki-üç dakika sonra geldi ve bende kendimi derse verdim.