Part 12

76 11 1
                                    

Cinta Luar Biasa Si Tunduyutung
BY : TESCY DESCY
Rekaan semata mata
Slowly Update

Part 12

Butul-butul juga si Tunduyutung kana ikat di puku nunuk 1 hari 1 malam. Sakit butul badan si Tunduyutung, yang bakas kana pukul. Lain lagi kaki si Tunduyutung jem, pasal bediri saja sepanjang kana ikat. Kana kasi lapas saja tu tali dari badan si Tunduyutung, tu urang kampung semua kasi tinggal si Tunduyutung 1 urang di dalam hutan.

“Pa, apa bah salah kita ni. Sampai orang kampung jahat butul? Sia panat sudah, pa. Sia panat sudah mahu ba’sabar. Sia panat sudah mahu tulung urang kampung. Bila surang susah, durang tidak pun mahu tulung.”

Tunduyutung cakap-cakap, sambil si Tunduyutung tidur di atas tanah. Jatuh-jatuh air mata sia Tunduyutung. Tidak lama, datang sudah adik-adik sama mama si Tunduyutung. Mama si Tunduyutung sama adik lelaki si Tunduyutung pigi papah si Tunduyutung.

“Siou, Utung.” - Tunduyutung senyum sama mama dia.

“Tidak apa, ma. Mama tidak salah pun.”

“Utung, mama mahu kau pigi bandar lapas saja kau sihat.”

“Buat apa, ma?”

“Pigi cari karaja sana.”

“Ishh.. Tidak lah, ma. Biar lah sia sini saja kampung. Banyak juga sia buli buat sini.”

“Mama tidak mahu sudah urang kampung pakai-pakai tanaga kau. Mama sakit hati sama orang kampung. Bila durang susah. Kita durang cari. Bila kita susah, durang sikit pun tidak tulung kita.”

“Biar lah, ma. Yang penting kita iklas mahu tulung.”

“Utung, sudah lah. Kita ta’lampau baik. Sebab tu lah urang kampung suka ambil kesempatan sama kita. Mama tidak mahu, kau jadi macam ni sampai bila-bila. Nanti kemiskinan kita tidak pandai berubah.”

“Sia tidak tahu apa-apa bah di bandar, ma. Kita bukan ada siapa-siapa sana.”

“Ya, mama tahu. Tapi sampai bila kau tidak mahu cuba? Kau buli, Utung. Mama pacaya, kau buli bawa diri.”

Tunduyutung diam-diam saja. Tidak perna si Tunduyutung te’pikir mahu keluar dari kampung. Bukan si Tunduyutung perna pigi bandar. Sampai pakan saja si Tunduyutung perna sampai.

Durang si Tunduyutung sampai saja di rumah. Mama si Tunduyutung terus bawa si Tunduyutung pigi tampat mandi. Mama si Tunduyutung pigi dulu kasi mandi si Tunduyutung. Tidak si Tunduyutung dapat kasi guyang-guyang tangan dia. Sakit butul si Tunduyutung rasa badan dia.

Siap saja mama si Tunduyutung kasi mandi si Tunduyutung. Tunduyutung kana papah mahu bawa masuk dalam rumah. Tunduyutung kana kasi duduk dulu ba’sandar di dinding rumah. Mama si Tunduyutung mahu kasi makan dulu si Tunduyutung.

Siap si Tunduyutung makan. Mama si Tunduyutung sama adik lelaki si Tunduyutung, pigi papah lagi si Tunduyutung. Tunduyutung kana kasi tidur di atas kain yang sudah mama si Tunduyutung taru tu halia kampung. Mama si Tunduyutung tumbuk tu halia sampai lumat.

Jatuh juga air mata si Tunduyutung, bila badan dia kana tu halia. Padas bah tu. Mama si Tunduyutung sapu lagi di badan si Tunduyutung tu lebihan halia. Baru badan si Tunduyutung kana bungkus.

“Utung, tahan saja kio. Kau tidak paya lah bangun. Mama mahu kau rihat saja. Biar ni halia kasi bagus sakit-sakit badan kau. Masuk angin lagi kau ni, pasal 1 malam kau tidur di hutan.”

“Okey, ma.”

“Rihat lah.

Tunduyutung tidur saja, sambil tahan tu padas. Macam si Tunduyutung rasa, kulit badan dia kana gigit-gigit. Lama-lama si Tunduyutung tidak sudah rasa tu sakit. Macam si Tunduyutung rasa kulit badan dia, ta'lampau tabal sudah.

Cinta Luar Biasa Si Tunduyutung Where stories live. Discover now