İS KOKAN ZEYTİN AĞACI

TANITIM

Yayınlanma tarihi: 09.07.2020

Başlamadan önce hepinizden bir güvercin emojisi alırım!

Keyifli okumalar, yorumlara düşüncelerinizi bırakmadan geçmeyin.

Sizi seviyorum, burada olduğunuz için teşekkür ederim.

İs Kokan Zeytin Ağacı

Tanıtım

🕊

"Yemin olsun incire ve zeytine, Sînâ dağına; ve şu güvenli şehre! Biz insanı en güzel biçimde yaratmışızdır!"

-Tin Suresi

"Zeytin ağacı...

Tüm zamanlar boyunca toplumlara hayat ve güç veren ağaç. Kutsal metinlerde ümidin, adaletin ve bilgeliğin simgesi. Denilir ki, Nuh tufanından sonra yer yüzünde ilk o yeşerdi ve Allah onun meyvesine yemin etti. İnsanı, en güzel şekilde yarattığını ona yemin ederek söyledi."

         Evet, insan güzel, kusursuz yaratılmıştı. Fakat insanın içinde ruhuyla varlığını sürdüren nefis, bu güzelliğe leke düşürmeye meyilliydi. Öyle çirkinleşiyordu ki bu varlıklar, tarih boyunca barışın simgesi olan zeytin ağaçlarını bombalarla yakıp yıkıyor, güzel dallarına is kokularının sinmesine neden oluyorlardı. Kanla karışık yağmur damlalarıyla dallarını ıslatıyor, masum ruhların artık işlevsiz cesetlerini mezar diye bu ağaçların altına gömüyorlardı.

Ben Mihra.

Mihra Elnour.

Yirmi yaşındayım, pek fazla büyük sayılmayan bir Türk devleti olan Karahan'da yaşıyorum. Benim ülkem Türkiye'nin güneyinde varlığını sürdüren, çok uluslu bir yurt. Balkan'ı, Arap'ı, Türkmen'i, Çerkez'i birlikte yaşarız; ana dilimiz Türkmencedir. Ülkemiz küçük ama petrol açısından zengindir. En azından, önceden öyleydi.

Savaş başlamadan önce.

Bundan üç yıl öncesine kadar her şey normaldi, herkes gibi okulumuza gider, bomba seslerinin ne olduğundan bihaber derslerimizi işlerdik. Babamın iyi gelir sağladığı düzenli bir işi vardı, yaz aylarında tatile gider, eğlenirdik. O zamanlar dışarıda bir patlama sesi duyduğumuzda havai fişek sanır, izlemek için dışarı çıkardık; şimdi aynı sesle sığınaklara iniyoruz.

Her şey nasıl mı başladı?

Ülke muhalefet partilerinin ortaklaşa yaptığı askerî darbe sonucu ülkemizde iç savaş çıktı. İşler öyle kötüye gitti ki, petrol kaynağında gözü olan Amerika, sıcak denizlere inmek isteyen Rusya çıkan bu iç savaş doğrultusunda ordularını bizim ülkemize gönderdi. Güya ortamı düzeltmek için... Fakat daha kötü oldu.

Bir savaştayız lakin kime karşı savaşta olduğumuzu bilmiyoruz. Etrafımız askerlerle çevrili ancak hangisi dost hangisi düşman bilmiyoruz.

Yüz binlerce insanımız öldü, kadınlar tecavüze uğradı, çocuklar kaçırıldı... Açlık kapımızı çaldı.

Fakat bana hayatımın en güzel hediyesi de tam bu zamanlarda geldi.

Savaş, henüz bu kadar yoğun değilken.

Yusuf Agâh...

Hem kendi sınırlarını korumak hem de gerçekten ülkemize yardım etmek için gönderilen Türk ordusunda başarılı bir asker. Onu göreceğim ilk gün evden çıktığımda içim temaşa ile dolup taşmış, adlandıramadığım bir his tüm ruhumu sarıp sarmalamıştı. Kaybettiğim dedemle olan anılarımızı yad etmek için elime aldığım şiir kitabımla gitmiştim önceden zeytin topladığımız bahçeye, ağacımın gölgesinde oturup şiirimi okumuştum, sonra aniden başlayan yağmurla birlikte dedemin öğrettiği Farsça şarkıyı söyleyerek, elbisemin eteklerini tutup kendi etrafımda çocuklar gibi dans etmeye başlamıştım.

Sırılsıklam olduğum o an şarkımı sonlandırıp arkamı döndüğümde yemyeşil üniformasının içinde hayran bakışlar taşıyan kehribar rengi gözleriyle beni izleyen adamı gördüm.

Yusuf Agâh'ı.

Ve o günden itibaren Karahan, içinde ne yaşanırsa yaşansın benim için dünyanın en huzurlu yuvasına dönüştü.

Ben Mihra Elnour ve bu benim sevdam, aşkım, hüznüm.

Ben Mihra Elnour ve bu benim hikayem.

🕊

"Mihra," dedi Yusuf Agâh ağacın dallarının gölgesi güzel çehresine düşerken. "Bugüne dek uğruna savaşmak için tek bir vatanım olduğuna inandım." İşaret parmağı hafifçe sol göğsümün üzerine dokunduğunda yüreğimin atışları arsız bir hâl aldı. "Fakat sen burada benim için yeni bir vatan oluşturdun. Ve ben vatanımı kurtarana dek, güzel yüzünü sonsuza dek güldürebileceğime emin olana dek bu davadan vazgeçmem; vazgeçmeyeceğim."

İs Kokan Zeytin Ağacı

Şule Avlamaz

Nasıl, sevdiniz mi?

Çok duygulu, çok dolu, çok anlamlı, çok naif bir hikayeyle geliyorum bu sefer karşınıza. Umarım tüm istediklerimi, aklımdakileri güzel bir şekilde yansıtabilirim.

İs Kokan Zeytin Ağacı'nın altında, benimle misiniz?