KIŞ ÖPÜCÜĞÜ |Tamamlandı|

❄️ KURT'UN KALBİ -PART 1-

▏₰ Alysa

İhanetin tadı her zaman bu kadar acı mıydı? sırtıma saplanmış bıçakların hepsinde... bir isim kazılıydı. Özenle işlenmiş isimler bıçakların sahiplerine aitti. O kadar fazlalardı ki bazen taşımakta güçlük çekiyor, tökezliyordum. Gittiğim her yerde benimle olmakla, son nefesimi verene kadar benimle tanışmakla lanetlenmişlerdi.

Elistaya geldiğimizde buranın halkı bizi istemezken büyükanne onları yatıştırıp, bir şans vermelerini söylemişti. Robert denen herif evini basarak, Gideon ve sürüsüne hakaretler yağdırmıştı. Kendisine yaptığı saygısızlığı bile umursamamış, soyundan olmayanları savunarak, evinden onu kovmuştu. Bize yemek vermiş, kalacak barınak sağlamıştı. Her şeyin, tüm bu iyilikleri yapan kadının başının altından çıktığına inanmak istemiyordum. Fakat ruhların yalan söyleyemeyeceklerini de göz ardı edemezdim.

Diğer alemin üzerinde söz hakkına sahip olmayabilirdim lakin Gideon yanımdayken ne saldırmaya, ne de bizi kandırmaya cüret edebilirlerdi. Zira tüm seans boyunca ruhların Gideonun varlığının etkisiyle tir tir titrediklerini sezebilmiştim. Ondan çekinmeyi bırak, doğrudan doğruya korkuyorlardı. Bir Kurt'un aurasını duyumsamaktan rahatsız olmuşlardı.

"Hepsi bir oyundu" diye mırıldandım.

Hepsi bir oyundu.

Büyükannenin yüzünde korkunç bir gülümseme belirdi. Mutlulukla eğrelti duran tiksinç bakışlarını gördüğüm gibi, yapmadığına dair tutunduğum o ince iplikte kopuvermişti. Sürüden iki kişi yaklaşarak, kaçmasını önlemek için başında dikildiler. Büyükanne onların gelişinden tedirgin olmamıştı aksine oldukça pervasız duruyordu. 

Metus azımsanamayacak kadar serinkanlı tavırlarıyla, önüne çöktü. "Robertte işin içindeydi. Kara Cadıyla anlaşma yapıp ilk adımı attıktan sonra devamını getirmen zor olmadı. Köy kargaşaya boğuldu ancak işin içinden tek başına çıkman bir süre sonra güçleşmeye başladı. Eh yaşını düşünürsek oradan oraya koşturman kolay olmaz. Sana birde suç ortağı gerekiyordu. Köyde işine yarayacak ve sana ayak bağı olmayacak birini aradın. Ahhh, bir de unutmadan! bu kişi senin kadar büyük bir nefret taşımalıydı. İnsan olmayan tüm ırklardan iğrenecekti. Robertten başka kim bu kadar uygun olabilirdi ki? ona her şeyi anlattın ve yardım etmesini istedin böylece öldürebildiğiniz kadar tür öldürecektiniz. Öldürdükçe gerçekleşen vakalar sizin için intikamdan çok eğlence haline geldi. Her gelen gruba bize yaptığın gibi cana yakın davrandın. Onlara yardım edebilmek için her türlü tavizi verdin" kıkırdadı. Bu gülüş iyi huylu duygulardan değil, soğuk bir ayaz esintilerini taşıyordu. Yaptığı analiz çok kuvvetliydi. Büyükanne onu bölmeden dinledi. Yaptıklarından hoşnut olduğu barizdi. 

Kafamı karıştıran şey, tüm bu zaman boyunca gözlerini üzerimden ayırmamasıydı. Bilerek yapıyor gibime geliyordu.

"Entrikalarınız basit fakat oldukça işe yarardı. Biriniz kötüyü oynayarak gelenlerin şüphelerini üstüne çekecek, diğeri ise kahramanı oynayarak itimat kazanacak. Her şey istediğiniz gibi yolunda gitti. Öyle ki Tengu soyu bizimle iletişime geçecek kadar müşkül duruma düşmüştü" yüzünü büyükanneye iyice yaklaştırdı. Çehresinde, avına saldırmadan önce kurtların fıtrinde beliren canilik ortaya çıkmıştı. İrisleri parıldıyor, kararmış gözleri insanın kalbini delip geçiyordu. "Ne yazık ki bizim elimize düştün. Sana acısam mı bilemedim" ses tonu gırtlağından çıktığından kalınlaşmıştı. Cümleleri sıradan birinin takatini çekip koparacak güçteydi. 

Büyükanne gülümsemesini büyüttü. Bakışlarını korkusuzca Metus'un yüzüne çevirdi.

Meydan okuyordu.