KIŞ ÖPÜCÜĞÜ |Tamamlandı|

❄️YUMURTA -PART 1-

Multimedia: Sıla - Yara bende.

Oylama sonucu bölümü iki kısma ayırıyorum. Keyifli okumalar ;)

▏₰ Alysa

Küçük bir söz, manevi değeri olan bir hediye, kısacası o kişide kıymetli olduğumu gösteren herhangi bir rehber mutlu olmam için yeterliydi. Zengin bir aileden geliyor olsam da bana ait hiç bir şeyim olmamıştı. Ne alıyorlarsa giyiyor, ne veriyorlarsa yiyordum. Tek bir itiraz ya da memnuniyetsizlik sergilemem yasaktı. Robotlaşmış hareketlerim bazen hislerimi dahi benden söküp aldıklarını düşünmeme neden oluyordu. Ağlamam yasaktı, gülmem yasaktı. 

Sus ve itaat et, bunu isterlerdi. 

Fırçamı zincifreye batırdıktan sonra kağıdın üzerine oriya dilinde -büyü dili- 'Canlılık' yazdım. Yulierden alıp getirdiğim küçük seramik vazonun arkasına gelecek şekilde kağıdı yapıştırdıktan sonra komodinin üzerinde duran örümcek zambağını vazonun içine yerleştirdim. Büyü anında işlevini yapıp toz şekeri büyüklüğündeki yeşil ışıklarını çiçeğin etrafında gezdirerek gövdesinden içeriye girdi. Burnuma uçuşan taneciklerden gelen doğanın kokusu dolmuştu.

İşim bitince çenemi avucuma yaslayarak çiçeğimi izledim. Kırmızı ve beyazın uyumunu her zaman beğeniyordum. Rüzgarın yumuşakça okşadığı şarap rengindeki saçların silueti gözlerimin önünde belirdi. Zihnimdeki görüntünün güzelliğine dalarken parmağıma saçımı dolayarak oynamaya başlamıştım. Aklımda canlanan yazıyla duraksayarak lüle halini almış beyaz tutama baktım. 

Solumdaki elem nüksetti. 

Beyaz ve kırmızı.

Farkına vardığım şeyle birlikle dudaklarım aralanmıştı. Isınan yüzümü serinletmek amacıyla üşüyen ellerimi yanaklarıma bastırdım. Dışarıdan geleli çok olmadığından hala soğuklardı. Gideon bana sık sık bir şeyler alıyor ya da yapıp hediye ediyordu ama hiç biri bu çiçek kadar kendinden geçirmemişti yüreğimi. Kış vaktinde olmamıza rağmen taç yapraklarında solma bulgusu yoktu. Dışarıda yarım metre boyunda kar tabakası birikmişti. Narin zambakların yaşama elverişli olduğu mevsimde değildik. Nasıl, nereden bulmuştu çiçeği? 

Ben uyurken odama girmiş ve baş ucuma koymuştu. Yorgunluktan derin bir uykuda olduğum için tabi ki de gelişini sezememiştim. İstemediği sürece kimse varlığını kestiremezdi de zaten. Onunla kalmaya başladığım sıralarda bir anda ortaya çıkmaları yüzünden üst üste kalp krizi geçirme riski atlatıp durmuştum. Nerede olursa olsun yürürken gürültü çıkarmıyordu. Sanki süzülerek geçiyordu tüm yolları. Bu durum birden fazla başıma geldiğinden bilerek gürültü çıkarmaya başlamıştı. 

Dışarıdayken algılarımı hat seviyede tutmaya dikkat ediyorum. Lakin ne zaman bu evden içeriye adım atıyorsam o vakit duyularım otomatikman kapanıyordu. İstemsizce yaptığım eylem Kara Kurt'un varlığından kaynaklanıyordu. Biliyorum ki yakınlardaysa hiç bir kötülük erişemezdi bana. Dün ki tartışmamızda çıkan güven meselesini birazda bahane olarak kullandığım doğruydu. Aptal, ona güvenmediğimi söylediğim anda dediğime inanmıştı. Eğer söyleyen kişi bensem en ufak bir şüphe duymuyordu. Oysaki elalarımın kuytularını araştırsaydı oradaki üçkağıtçıyı avlayabilirdi. Hileye başvurarak önünde dümen çevirmek zorunda kalıyor olmam utanç vericiydi. Dürüstlük aramızdaki mevzuyu yokuşa sürmekten başka işe yaramazdı. 

Hep böyle yaptığı için bana karşı hisleri olduğunu sanıyordum ya, aldanıyordum.

Gideon yalanı geçtim beyaz olanlarından bile sakınıyordu. Bunu bana sözleriyle değil, gözlemlerimle kanıtlamıştım. Kimseyi kendi hakkında bir şeylere ikna etmek için uğraşmıyordu mesela. Hainin yakalandığı anda da, annesi onu aklamak için dil döküp oğlu suçlarken tek kelime etmemiş, karışmamıştı.