Anderson Series: Jazmine Anderson

Chapter 2

Jazmine POV

Unang tapak ko palang papasok sa university halos sakin na napapatingin ang mga student. Okay wait let me rephrase that. Hindi lang pala mga studyante pati prof. Lalo na yung guard kanina sa gate halos atakihin na ata sila ng makita ako.

Iba na talaga pag diyosa ang nakikita nakakamatay talaga yung ganda ko.

"Duh wag kang mangarap ng gising diyan unang kita palang sayo ng mga tao parang gusto kana nilang ibalik sa tv. Pangit kana nga mukha kapang multo". Sabi ni innerself.

Paki paalala nga sakin patayin yang innerself ko.

"Edi patay ka din pag pinatay muku".
Ughhhh!!! Mababaliw na ata ako pati sarili ko kinakausap kuna.

Okay calm down Jazmine kenner Anderson hindi ka panget o isang multo. Isa kang diyosa pinagpapantasyahan ng mga kalalakihan at kababaihan. Kaya kalma ka lang. Pagpapatahan ko sa sarili.

Oh yeah may hindi pa pala ako sinasabi. Isa akong Bisexual guys. May mga nakarelasyon na ako. Well isang gf  Isa lang. Then wala na. okay lang din naman sa parents ko na bi ako ang saya nga ni daddy ng sinabi ko yun. May anak na daw siyang lalaki. Oh diba ang bait talaga ng mga magulang ko.

Oh shit kailangan kunang magmadali. Hahanapin kupa yung classroom ko.
Kailangan kupa pumunta sa director's office/dean office. Iisang tao lang daw pinaka mataas dito hindi kupa nga nakikilala.

Hindi kuna pinansin yung mga taong napapatingin sakin. Alam kuna kc na maganda ako.

"Duh! Hin-----".
Shut up innerself kung gusto mu pang mabuhay tumigil ka. Nasisiraan na ata talaga ako. Parang totoo nga atang may sumanib sakin kaya ganito din itsura ko. Choss

"Director's office/Dean office". Binasa ku muna baka kc iba mapasukan ko alam nyo na.

"Knock knock". Kumatok muna ako ayoko naman maging rude.

"Come in!" Malamig na utos nito.
Wait parang kilala ko yung boses na yun ah.

Pumasok naku. Pagkapasok na pagkapasok ko palang sa office nilamig na agad ako hindi dahil sa aircon kung hindi dahil sa aura ng taong nagsalita kanina. Gosh nakakatakot naman para gusto ko ng umuwi nalang huhu.

Napatingin ako sa loob ng office. May nakita akong nakatalikod na babae. Napapalibutan ito ng masamang aura. Parang mas nakakatakot pa to kaysa sa ayos ko ngayon.

Lumapit ako sa may table nito.
"hm. Ku-kuhanin ku po sana yung sched ko?" Kinakabahan na sabi ko.

Gulat naman ako ng humarap ito sakin.
"O-M-G"
"B-bumalik na siya".

"A-ano po yung s-sched kupu sana?" Nagkakanda utal utal na saad ko.

Tinaasan naman niya ng kilay.
Patay kang bata ka Jazmine. Nakilala ka niya.

Well!!!
Well!!!
Well!!

S-shit! para siyang witch kung magsalita. Huhu gusto ko pang mabuhay.

"HOW ARE YOU MY BABY DEAR COUSIN?!"

D-amn

"HINDI KA MAN LANG BA SASAGOT
JAZMINE KENNER ANDERSON!!" Makamandag na sabi nito.

Parang maiihi naman ako sa tingin niya sakin.

"A-ate Jane tinatakot mu naman ako ea". Naiiyak na sabi ko dito.

Bigla naman lumambot ang mukha nito nawala na din yung nakakatakot na aura nito ng makita niyang naiiyak na ako.

Mabilis na lumapit ito sakin.
"Hush baby sorry. Wag kana umiyak
Nagkamali si ate". Pagpapatahan nito sakin.

Konteng iyak ko lang talaga kahit mali kupa sasabihin nilang sila ang may kasalanan. Ganyan nila ako kamahal.