"Prem မေျပးနဲ႔ .....အကို မင္းေနာက္ကိုလိုက္မမွီဘူး"
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းေမာဟိုက္ေနပါၿပီ။ Prem ေနာက္ကိုကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုေျပးလိုက္ေျပးလိုက္ သူကေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးစြာနဲ႔ဘဲ အေဝးကိုထြက္ေျပးသြားတယ္။
"မထားခဲ့ပါနဲ႔ အကို႔ကိုေစာင့္ဦးေလ"
ကြၽန္ေတာ္မ်က္ရည္မ်ားက်လာကာ အရမ္းလည္း၀မ္းနည္းေနမိတယ္။ဘာလို႔ထားသြားတာလဲ ကြၽန္ေတာ္နားမလည္။မ်က္ရည္မ်ားကေတာ တာရိုးက်ိဳးသလိုတားမရဆီးမရပါးျပင္ေပၚသို႔တလိမ့္လိမ့္စီးက်လာပါသည္။ရုတ္တရက္
"အကို Boun အကို Boun "
ဟူေသာ Prem ရဲ့ေခၚသံ ခ်ိဳျမျမေလးမွာကြၽန္ေတာ့္နားထဲသို႔ေရာက္လာခဲ့သည္။
"အကို ထေတာ့ ထေတာ့ " ဟုဆိုၿပီး လက္ေမာင္းကိုကိုင္လႈပ္ေနေသာ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အိပ္ရာမွႏိုးလာခဲ့ပါသည္။
"ဟင္ အကိုငိုေနတာလား"
Prem က ကြၽန္ေတာ့္ပါးေပၚကမ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္ေပးကာ
"အကိုဘာလို႔ငိုေနတာလဲ ဟင္ "
ကြၽန္ေတာ့္အား ဂရုနာသက္ၿပီးၾကၫ့္ေနေသာေကာင္ေလးက မ်က္လံုးေလးအဝိုင္းသားႏွင့္သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္အားႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးပြတ္သတ္ေပေနပါသည္။
"အကို စိတ္ပူတယ္ Prem "
"ဘာျဖစ္လို႔လည္း အကို Prem ကိုေျပာျပေလ"
"အိပ္မက္ထဲမွာ အကိုခ်စ္ရတဲ့သူတစ္ေယာက္က အကို႔ကိုထားသြားတယ္ Prem "
ကြၽန္ေတာ့္စကားအဆံုးမွာ Prem က ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေလးကိုပြတ္သတ္ကာ
"မထြက္သြားပါဘူး ေနာ္ .....စိတ္ထဲမထားနဲ႔ အကို
အိပ္မက္ဆိုတာေျပာင္းျပန္ယူရတယ္တဲ့"
သူ႔ရဲ့ႏိွမ့္သိမ့္စကားေလးေၾကာင့္
"အင္း ဟုတ္ပါတယ္ေလ အကိုစိတ္ထဲကထစ္ေနလို႔"
"အင္း ေျပာင္းျပန္ဆိုေတာ့ အကိုခ်စ္ရတဲ့သူကတစ္သက္လံုး အကို႔နားမွာရိွေနမွာေပါ့"
Prem က ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုစိုက္ၾကၫ့္ကာၿပံဳးျပေနျပန္သည္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေျပာေပးေနေသာ ဒီေပါက္စီေလးကေတာ့ ေဖာင္းေနတဲ့ပါးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲၿဖဲမိပါေတာ့မယ္။
YOU ARE READING
Back To You
RomanceThis is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. Prem is first year and Boun is his senior from the third year. A love story between these two boys.
