Chapter 4 Zawgyi 🔞🔞🔞

787 56 0
                                    

ညေနခင္းအခ်ိန္ေလး အျပင္မွာေလေတြအရမ္းတိုက္ခတ္ေနသည္။ တိုးေဝ႔ွလာေသာေလႏုေအးမ်ားေၾကာင့္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ခံစားလိုက္မိသည္။

၀န္ရံတာမွာကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မိုးမရြာမီပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနအားခံစားရင္း

"မိုရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္"

အကို Boun စကားေၾကာင့္

"ေကာင္းတာေပါ့ မိုးရြာတာကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္"

"မင္း က အေအးဒဏ္ကိုခံႏိုင္လို႔လား"

"မခံႏိုင္ရင္ ျပတင္းေပါက္ေတြပိတ္ထားမွာေပါ့"

ကြၽန္ေတာ္၀န္ရံတာကေနလွမ္းေျပာရင္း

"ဂ်ိန္း......" အသံႏွင့္ရုတ္တရက္ဆိုသလိုလ်ွပ္စီးႏွင့္အတူမိုးမ်ားခ်ိန္းလာၿပီ

ကြၽန္ေတာ္မိုးခ်ိန္းသံအရမ္းေၾကာက္တယ္ မိုးခ်ိန္းသံၾကားရင္အရမ္းလည္းအားငယ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္အလ်ွင္အျမန္ဘဲအခန္းထဲေျပး၀င္လိုက္ကာ ျပတင္းေပါက္ေတာင္မပိတ္ဘဲကုတင္ေပၚ၌ ေမွာက္ရက္ႀကီးငိုခ်မိလိုက္သည္။

"ကေလး မင္းဘာျဖစ္တာလဲ" ဟုေမးကာကြၽန္ေတာ့္ကုတင္ေဘး၌၀င္ထိုင္ၿပီးေခါင္းမ်ားကိုပြတ္သတ္ေပးေနသူမွာ အကို Boun

"ဂ်ိန္း ........" ဟူေသာအသံႏွင့္အတူျပတင္းေပါက္ႏွင့္နံရံမွာေလေၾကာင့္ ရိုက္ခတ္မိသျဖင့္ အျပင္မွ လ်ွပ္စီးမ်ားကိုတိုက္ရိုက္ႀကီးလွမ္းျမင္ေနရသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ အာ့ ဟီးဟီး...."

မရေတာ့ဘူး ကြၽန္ေတာ္တကယ္ကို အရမ္း၀မ္းနည္းေနၿပီ

ထိုစဉ္အကို က ျပတင္းေပါက္ပိတ္ကာ လိုက္ကာလဲခ်ေပးလိုက္သည္။ ပီးရင္ကြၽန္ေတာ့္ေဘးလာထိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္တကိုယ္လံုးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး

"မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ အကိုရိွတယ္"

သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာကြၽန္ေတာ္အရမ္းငိုေနမိတယ္

"မငိုပါနဲ႔ေနာ္ကေလး အကိုရိွတယ္"

ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းငံု႔ရင္းရိႈက္ေနမိသည္။အကိုBounကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေလးကို နမ္းေနသလိုခံရသည္။ကြၽန္ေတာ္အေပၚေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အကိုကကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးေတြကိုစိုက္ၾကၫ့္ေနတယ္။အၾကၫ့္မ်ားရန႔္တန႔္မသြားဘဲ

Back To You Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang