"မင္းကအနမ္းေတာင္မခံဘူးေပါ့"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္
လာမထိနဲ႔ သြား "
ေကာင္ေလးကေအာက္ေနရင္း
အတင္းေတြရုန္းကန္ေနပါေတာ့သည္။
"မရုန္းနဲ႔ ငါမင္းကိုမႏိုင္ဘူးထင္ေနလား"
"အကို႔ကိုကြၽန္ေတာ္မခ်စ္ဘူး
မခ်စ္ဘူး မခ်စ္ဘူး မခ်စ္ဘူး "
prem က ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္းေတြ၀န္ခံေနပါတယ္။
အရင္ကတည္းကကြၽန္ေတာ္ထင္သားဘဲဗ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္မိတယ္ဆိုတာကိုသာ
သူသိသြားရင္ အဲလိုမုန္းသြားမယ္ဆိုတာကို။
ခ်စ္တယ္ဆိုတာႀကီးကို၀န္မခံဖို႔
ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ကိုလံုး၀ထြက္သြားခြင့္မေပးႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး ၀န္ခံလိုက္ၿပီး မဟုတ္တရုတ္ေတြပါလုပ္ေနမိတယ္။
ပက္လက္အေနအထားေလးရိွေနတဲ့
Prem ကို အားနဲ႔ေမွာက္ရက္အေနအထားျဖစ္ေအာင္
လုပ္လိုက္ေတာ့
"အကို ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
သူက တအံ့တဩႀကီးေမးလိုက္ကာ
အသံကေတာ့တုန္ရီေနေပသည္။
ကြၽန္ေတာ္ဘာမွတံု႔ျပန္ၿပီးမေျဖေတာ့
"အကို ဘာလုပ္မွာလဲဆို
လက္ကိုလႊတ္ဦး နာတယ္ဗ်"
လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးကိုခ်ဳပ္ထားၿပီး
သူ႔ကိုယ္ေပၚ၌တက္ဖိထားေတာ့
ေအာက္ကေကာင္ေလးက
"အြန႔္ နာတယ္"
"ေနာက္ ဒီထက္ပိုနာေအာင္လုပ္ေပးမွာ
နာရင္းကေနမွ မင္းတေျဖးေျဖးခံစားခ်က္ေတြ
အသက္၀င္လာၿပီး ရသေျမာက္ေစရမယ္
ဟား ဟား ဟား "
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကိုယ္ပင္
မသိေတာ့ပါဘူး ။ အရူးတစ္ေယာက္လို
ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းလည္းမရိွေတာ့ဘူးဗ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္သိတာသူမထြက္သြားဖို႔ဘဲ။
သူ႔ကိုဆြဲထားႏိုင္တာဒီတနည္းဘဲရိွတယ္။
"အကို အရမ္းမိုက္ရိုင္းတယ္"
ဒီစကားကအနာက်င္ရဆံုးဘဲPremေရ။
အကိုခ်စ္တာကိုမင္းမျမင္ဘဲ
အကိုရိုင္းတာဘဲမင္းျမင္ေနတယ္ကြာ။
"ေအး ဟုတ္တယ္ ငါရိုင္းတယ္
ရိုင္းေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"အကိုကိုမခ်စ္ဘူး"
YOU ARE READING
Back To You
RomanceThis is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. Prem is first year and Boun is his senior from the third year. A love story between these two boys.
