Chapter27 Zawgyi🔞🔞🔞

658 33 0
                                    

ခန္းမထဲလူေတြစံုေနပါၿပီ။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့အကို Boun တစ္ေယာက္ကေတာ့
အရင္တုန္းကထက္ ခန႔္လို႔ သန႔္လို႔။

အျဖဴေရာင္သတို႔သား၀တ္စံုေလးနဲ႔
မွန္ေရ႔ွမွာ ရပ္ကာ ဆံပင္အားသတ္ေနသည္။

ဖုန္းကိုၾကၫ့္ရင္း
‌မ်က္ေစာင္းေလးနဲ႔အကို႔ကို‌ခိုးၾကၫ့္လိုက္ေတာ့
အၾကၫ့္မ်ားက အကို႔ဆီကေန ရုန္းထြက္လို႔မရ။

"ဘာၾကၫ့္တာဘဲ ကေလး"

အ‌ကို႔အေမးကို

"ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့သတို႔သားေလးကဒီေန့
အရင္ကထက္ပိုၾကၫ့္ေကာင္းေနတယ္ဗ်ာ"

အကိုက ကြၽန္ေတာ့္စကားကိုသေဘာက်သြားဟန္ျဖင့္
အက်ႌကိုျပင္လိုက္ကာမွန္ထဲကေနၾကၫ့္ၿပီး

"အဲေတာ့"

ဟင္ဘယ္လိုႀကီးေမးေနမွန္းမသိဘူး။

"ဘာျဖစ္လဲမေက်နပ္ဘူးလား "

စိတ္ဆိုးၿပီး အ၀တ္လဲခန္းထဲမွ
ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့
အကိုကအေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ကာ
ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးေပၚေမးတင္လိုက္ၿပီး

"စတာပါဗ်ာ ကို႔သတို႔သားေလးက
ပိုၾကၫ့္ေကာင္းတာပါေနာ္"

အကို႔စကားကိုေက်နပ္ေပမယ့္
စိတ္ဆိုးတဲ့ပံုေတာ့လုပ္ျပရဦးမယ္။

မာမားႏွစ္ေယာက္စလံုးကမွာထားတယ္
ေယာက္်ားကိုအေလ်ွာ့မေပးဖို႔။

"ဘာလဲ မသိဘူး လာမေျပာနဲ႔"

"ေဟာဗ်ာ စိတ္ဆိုးေနတယ္"

"ဘယ္သူစိတ္ဆိုးေနလို႔လဲ
သြားေတာ့ မေခၚဘူး"

"အကိုသြားရင္ ဘယ္သူနဲ႔မဂၤလာေဆာင္မွာလဲ"

"တစ္ေယာက္တည္းေဆာင္မွာေပါ့"

ကြၽန္ေတာ့္အေျဖကို အကို Boun က

"ဟားဟားဟား အရူးေလးကြာ
ဒီ ၀က္ေပါက္က"

ဟုေျပာၿပီး ပါးကိုလာဆြဲသည္။

Back To You Where stories live. Discover now