Chapter 15 Zawgyi

513 45 1
                                    

ကြန္ေတာ္ဘာေျပာေျပာ မတံု႔ျပန္ဘဲ
ေခါင္းေလးသာငုပ္ေနသည္။

"အကိုနဲ႔အျပင္လိုက္ခဲ့ပါလား
တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ရမွာ
စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနလို႔"

ကြၽန္ေတာ္ေခၚေနေပမယ့္လည္း
အဖက္လုပ္ၿပီးေတာင္မ်က္ႏွာကိုမၾကၫ့္။

သူဒီလိုလုပ္ေနရင္ အသဲထဲကေတာင္
တစ္ဆစ္ဆစ္နာတယ္။
ဘယ္လိုမွလည္းမခံစားႏိုင္ဘူး။

"ပြၽတ္ "

သူ႔ပါးေလးကို ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲနမ္းလိုက္ေတာ့
ပါးေလးကိုလက္နဲ႔ကိုင္ကာ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားေလးႏွင့္ ေၾကာင္ၾကၫ့္ေနသည္။

"လိုက္ပါေနာ္"

ထပ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက
အရင္လိုအၾကၫ့္မလႊဲေတာ့ဘဲ
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးမ်ားကိုစိုက္ၾကၫ့္ေနျပန္သည္။

ေကာင္ေလးရဲ့အၾကၫ့္ကိုမခံႏိုင္တာ
အားနည္းခ်က္တစ္ခုမ်ားလားမသိဘူး။

"အင္း"

သူ႔ဆီမွသေဘာတူညီမႈေလးရေတာ့
ဆံပင္ကို Dryer နဲ႔မႈတ္ရင္း
ေရခ်ိဳးတာေလးကိုထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

ကုတင္အစြန္ေလး၌ထိုင္ကာ
အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းေလးႏွင့္
ေရသုတ္ေနေသာ Prem ရဲ့
အေပၚပိုင္းေလးကို မွန္ထဲမွေန
ခိုးခိုးၾကၫ့္ေနမိသည္။

အၾကၫ့္က ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာမရိွေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ္ခိုးၾကၫ့္တာသူသိေနတယ္ထင္တာဘဲ။

"ဘာၾကၫ့္တာလဲ အကိုBoun"

အေမးကိုမေျဖႏိုင္ဘဲ ဆြံ႔အ ေနမိသည္။

"အ၀တ္ျမန္ျမန္လဲ သြားၾကရေအာင္ေနာ္"

...................................................................

"Boun ငါဒီမွာ "

LiLi ရဲ့အသံေၾကာင့္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္
သူမ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အနားေလ်ွာက္လာကာ
အေပၚကဟထားတဲ့ၾကယ္သီးႏွစ္လံုးမွတစ္လံုးကိုတပ္ရင္း

"အခန္းေဖာ္ေကာင္ေလးလည္းလိုက္မွာလား"

"အင္း ငါစိတ္မခ်လို႔ သူေနမေကာင္းဘူး"

Back To You Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang