Wat heb ik je ooit misdaan?

Deel 1

{Perspectief J/n}
"J/n! Julia is er!" roept mijn moeder van beneden. "Ik ben bijna klaar!" roep ik terug en ik loop naar de badkamer. Ik kijk nog even of mijn jurk, haar en make-up goedzitten en loop dan naar beneden. Julia, mijn beste vriendin, staat bij de deur op me te wachten. "Eindelijk! Ik dacht dat je nooit klaar zou zijn." lacht Julia en ze geeft me een knuffel. "Klaar voor ons allerleukste gala ooit?" Ik knik lachend. Mijn moeder komt de gang ingelopen en geeft me een knuffel. "Heel veel plezier meiden! Het eindejaarsgala is iets heel bijzonders!" "Dankjewel mam!" "Zullen we maar gaan?" vraagt Julia. "Ja!" Mijn moeder geeft me nog een knuffel, ik roep gedag naar mijn zusje en vader in de woonkamer en dan gaan Julia en ik de deur uit. Ik pak mijn fiets uit de schuur en we fietsen naar school. "Denk je dat Finn er ook is?" vraagt Julia als we een tijdje in stilte hebben gefietst. "Hahaha vast wel! Hij zit ook in het laatste jaar." Finn is de crush van Julia. Hij woont een straat achter haar en zit net als wij ook in het laatste jaar. Julia heeft al vet lang een crush op hem, maar ze durft geen actie te ondernemen... "Wat moet ik doen als hij er wel is?" "Gewoon met hem gaan praten. Je moet een keer actie ondernemen!" "Alsof jij dat wel doet bij Ian..." "Hoe vaak moet ik nog zeggen dat Ian en ik gewoon vrienden zijn!" "Oke... Rustig!" lacht Julia. Ian Kuyper is een van mijn beste vrienden, die ik ken van de basisschool. Hij zit in de boyband FOURCE en kan heel goed zingen. Ik heb ooit wel een crush op hem gehad, maar dat is allang weer over en dat weet Julia ook. Alleen moet ze me er nog steeds mee plagen. Ze is zelf gewoon veel te onzeker over Finn... "Misschien moet je dan gewoon met een van de vrienden van Finn gaan, als je Ian toch niet leuk vindt." zegt Julia. "Zodat ik Finn zeker voor jou kan regelen. Ik dacht het niet!" "Dat bedoelde ik helemaal niet..." Julia bloost nu en ik begin te lachen. "Ja vast!" Julia moet zelf nu ook lachen. "Oke... Misschien wel..." zegt ze lachend. Ik lach naar haar. "Nou... Ik wil je best wel helpen, maar niet zo. Ik ga niet zoenen met jongens die ik niet leuk. En ik ken die jongens sowieso niet eens." "Dan moet je ze gewoon leren kennen. Ik heb ze volgens mij een keer gezien en het waren best leuke jongens." "We zien wel..." Julia begint te lachen en we fietsen verder naar school.