🤍20 🤍 (Zawgyi)

510 36 2
                                    

✨Episode 20 ✨

တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလေအးေလးေၾကာင့္ Kaoမ်က္လုံးကိုအျမန္ဖြင့္ၾကည့္မိသည္...
အကို Daoမ်ားေရာက္ေနၿပီလားလို႔ေပါ့...
ဒါေပမယ့္...
ေဝရံတာေလးမွာ ဘယ္သူမွမရွိ..Kaoတစ္ေယာက္တည္းသာ

ဒါေပမယ့္ Kaoလက္မေလၽွာ့ပါဘူး... လက္မွာပတ္ထားတဲ့ လက္ေကာက္ေလးကိုခၽြတ္... လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေသခ်ာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြကိုထပ္မွိတ္ထားလိုက္တယ္

"အကိ​ုေျပာခဲ့တယ္မလား.. အကိုက ကၽြန္ေတာ့္နားမွာအျမဲရွိေနခဲ့တာဆို... ကၽြန္ေတာ္ဝမ္းနည္းတိုင္းေၾကာက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း အကိုေပၚလာမယ္ဆို အခုကၽြန္ေတာ္ အကို႔ကိုမေတြ႕ရလို႔ ဝမ္းနည္းေနတယ္ အကိုရဲ့...
ကၽြန္ေတာ္အနားကို လာခဲ့ပါေတာ့ အကိုရယ္"

Kaoမ်က္လုံးေတြကိုထပ္ဖြင့္ၾကည့္သည္...
ဒီတစ္ခါလည္း... Kaoအနားကို...ဘယ္သူမွေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ Kaoထပ္ခါတလဲလဲ ေခၚေနေပမယ့္လည္း... Daoဟာ အရင္လိုေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး

"ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ လာခဲ့ပါေတာ့
Kaoေခၚရလြန္းလို႔ေမာေနပါၿပီ.."
ဒီတစ္ခါ Kaoေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ မ်က္လုံးေတြထပ္မွိတ္ထားလိုက္သည္...
Kaoမ်က္ႏွာကို ေလတစ္ခ်က္ခတ္သြားကာ တစ္စုံတစ္ေယာက္က Kaoေရွ႕မွာ လာရပ္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္...

Kaoအရမ္းေပ်ာ္သြားမိသည္.ေနာက္ဆုံးေတာ့..အကိုျပန္လာခဲ့ၿပီေလ..

"အကို.."
Kaoဝမ္းသာ အားရမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္

ဒါေပမယ့္ Kaoေရွ႕မွာေရာက္ေနတာက Daoမဟုတ္ဘဲ Taiျဖစ္ေနသည္

"မင္းက ညႀကီးမင္းႀကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ စာေမးပြဲအတြက္ယၾတာေခ်ေနတာလား"

Kao႐ုတ္တရတ္ဘာျပန္ေျပာရမလဲမသိ၍ ေၾကာင္ေနမိသည္

"ဘာႀကီးလဲ မင္းလက္ထဲက ျပစမ္း"
Taiက Kaoလက္ထဲက လက္ေကာက္ကို လုယူသြားသည္

"ဟာ အကိုTaiအဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ ျပန္ေပး"

" မင္းဟာက ကေလးကလားဆန္လိုက္တာ လိပ္ပုံနဲ႔ ဘာလဲ မင္းအဲ့လိပ္ကိုအခုထိမေမ့နိုင္ေသးတာလား"

 🦋B E L O V E D🦋  (မြတ်နိုးရပါသော🤍)Where stories live. Discover now