Bir şans istiyorum hayattan belki
Bencilce olabilir ama sevsin beni
Sonbaharda sararan yapraklar
İlkbaharda yeşerir mi tekrar
Kalbi acıyan herkese ithaf edilmiştir.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yaşadığımız her an bizi ölüme götüren bir an. İnsan yaşadıkça ölüme bir adım daha yaklaşıyor. Hayatı, yaşamayı sevenler sevdikleri şeyi yaparak, yani yaşayarak, bitişe doğru ilerliyor. Yaşamayı sevdikleri halde yaşayarak yaşamı sonlandırıyorlar. Yaşamın sonunu getiriyorlar.
Hayatı, yaşamayı sevmeyenler ise sevmedikleri şeyi yaparak, yani yaşayarak, istedikleri sona, ölüme yaklaşıyor. Hayat neden böyle? Dünya neden zıtlıkların evreni?
Bazen bir melodi yüreğinize dokunur, seversiniz. Ama size acı veriyordur. Üzüldüğünüz her anı hatırlatıyordur size. Her dinlediğinizde ağlıyorsunuz belki.
Yine de dinlemekten vazgeçemiyorsunuz. Neden? Sevdiğimiz şeyler niye bize zarar verir? Ya da bizler neden bize zarar vereni severiz?
Bazen istesek de istemiyorum; gitme demek gelse de içimizden git; kalmak istesek de gidiyorum derdik...
Ama insan her zaman kalbinin sesini dinlememeli. Çünkü öyle bir an gelir ki kalp kör olur, sadece tek bir çıkış yolu görür. Öyle anlar gelir ki kalbinize lanet edersiniz. Onu dinlediğiniz için... Yaşamak istemezsiniz...
İşte bu yüzden hep kalbinin sesini dinlememeli insan. Etrafındaki insanlara danışmalı, onların dediğini yapmalı. Bazen kalple değil, mantıkla hareket etmeliyiz.
Ama inanın bana hangi zaman kalple, hangi zaman mantıkla hareket edilmeli ben de bilmiyorum. Kim bilir belki o an bunu hissederiz.
Bir kişi dahi olsa yaşadıklarınızı anlattığınız birisi olsun. Sizin o an mantıklı düşünmeniz gerekirken bunu yapamadığınızda, hatanızı gösterecek biri...
Bu kişi kimi zaman anneniz kimi zaman arkadaşınız olabilir. Yani aileden ya da dışarıdan biri de olabilir. Yeter ki sizi seven, doğru kararları veren, güvendiğiniz biri olsun.
Hayatta bir tanecik dahi olsa sizi, sizin de onu sevmeniz koşulu hariç, koşulsuz seven biri varsa kıymetini bilin.
Çünkü insanlar her ne kadar hiçbir karşılık beklemeden sizi sevdiğini söylese de tek bir karşılık bekler. Sizin de onu sevmenizi ister. İşte gerçek sevginin beklediği tek karşılık budur.
“Ve sevgi aynı bir çiçek gibidir. Sevginin suyu ilgidir. İlgi göstermezsen, susuz kalan bir çiçek gibi sevgi de solar gider.”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Emir Saygın, bu sene üniversite son sınıftı. Ve iç mimarlık bölümü okuyordu. Bu yaz annesiyle yeni evlerine taşınınca okulunu değiştirdi. Evlerine daha yakın bir okula kaydını aldırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş Ve Suyun Dansı
FantasyYıllar yıllar öncesinden, geleceğe konu olan bir kehanet... Vakti zamanında birbirinden ayrılmaya mahkum olan iki ruh... Yazıları değişen, gizemli bir kitap... Ve iki yeni ruh... Ateş ve Su ruhunun son temsilcisi olan iki yeni ruh semadan yeryüzüne...
