A kilometer away

Chapter 18

Disclaimer: This is a work of fiction. 

READ AT YOUR OWN RISK. 

#AKA18 Chapter 18.

-

Hindi naman siguro masama ang umabsent ng isang araw no?

On the way kami papuntang Enchanted Kingdom. Hindi kami pumasok pareho at naisipang gumala. Mga 10 na ngayon, natanghali kase kami sa gising dahil sa pagod ko sa pag-iyak and bumalik kami ng manila para mag-palit. No choice kami pati siya walang damit. Medyo revealing damit ko kagabi and naka heels ako. 

I used high-waist pants, fitted crop top and white high cut converse with my back pack and dinala ko yung instax ko. Nagdala rin ako ng extra undies, pants and shirt incase mabasa kami. While him, he is using a fitted black pants, nike t-shirt and his jordan shoes. Yamans! 

Pagdating namin sa Enchanted Kingdom nagbayad na siya at unlimited rides and kinuha niya, at siya nanaman ang gumastos. Always naming pinag-aawayan yan. Pwede ko na siyang sugar daddy. 

Alfie Dylan my sugar daddy. 

First ride namin is yung anchors away and pumwesto kami sa huli na part. Been here twice na kada anniversary ng STI dito ginaganap. Mag stastart na yung ride at hindi parin nagsasalita si Alfie. Tinignan ko siya at sobra akong natawa sa itsura niya para siyang matatae sa kaba. Sobrang pawis na din siya. Grabe, hindi pa nag-start ang ride ha! Twenty-one years old guy takot sa anchors away. Shems, funny na headline yan a o kaya A 21 year old Atenean is afraid of Anchors Away. Pwede, pwede! 

"Fuck! I will not try that damn ride again!" Sabi niya sabay hawak sa puso niya at humawak pa siya sa tuhod niya. Na-hiwalay ba kaluluwa niya sa katawan niya? Kaya sobrang natawa nanaman ako sa itsura niya. Grabe, araw ko ata 'to! Walang tigil na tawa ko, e. 

Tumingin siya saakin ng seryoso dahil hindi pa din ako tumitigil sa kakatawa, naawa na ako sakanya dahil hindi pa din siya umaalis sa pwesto niya, kaya inabutan ko na siya ng panyo at tubig. Dali-dali pa niyang kinuha ito. Grabe, musta ka naman tyong? 

"Nauna pa yung laugh kesa sa help ha!" Sabi niya saakin sabay bukas ng tubig na binigay ko sakanya. Eh, sobrang nakakatawa talaga mukha niya. No joke! Imagine kase isang ride palang yun. 

Nag thumbs up ako sakanya "Kaya pa pre?" at sabay na tanong sakanya. Ay simangot lang ang sagot saakin? Gigil kana niyan? Siya kaya nag-tawag ng EK tas aarte siya ng ganyan. Yayain ko siya mamaya ng space shuttle, ewan ko lang kung maka-drive pa siya pauwi.

Naglakad lakad na kami para maka-get over siya sa first ride namin. 

Naka dating kami sa medyo gilid ng EK, sa may harap ng Agila. 

"Ayan naman oh! Disc-o-Magic!" Sigaw ko at sabay hila sakanya. 

Hindi siya nag-salita pagdating namin sa harap, bumalik nanaman yung itsura niya na parang natatae, kaya hinila ko na siya palayo sa ride. Nakaka awa naman kase siya, doon na nga lang kami sa pang-bata.