"ဆက္လို႔ရတယ္.......ေကာ.....။"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဆြဲေမွာက္ထားတဲ့ ရိေပၚကို အသာ
ဆြဲလွန္လို႔ ေျခဆင္းထိုင္ထားတဲ့ သူ႔ေပါင္ေပၚ
ကို ဆြဲတင္ျပန္တယ္။ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာအနံ႔ွနဲ႔ ရင္ဘက္က
ခပ္ဆူဆူျဖစ္ေနတဲ့ ပန္းေရာင္အဖုေလးပါ
မက်န္ လ်ာေႏြးေႏြးနဲ႔ လ်က္ကာ အာေငြ႔ေပးရင္း ထပ္မံစြေလေတာ့အခုတင္ အတူၿပီးထားတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕
ညီငယ္ေလးက နိုးထလာျပီး သူ႔ဗိုက္ကို
ေထာက္လာသလို.........။အစြခံလိုက္ရတဲ့ ေကာင္ေလးကလည္း သူဖိ
ထိုင္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ညီငယ္ေပၚမွာမက္မြန္သီးေလးကို ေ႐ွ႕ေနာက္ပြတ္ဆြဲၿပီး သူ႔ပန္းေရာင္အေပါက္ေလးထံ ကြၽန္ေတာ္ညီငယ္ေလး မဝင္ဘဲ မေနႏိုင္ေအာင္ ပြတ္ဆြဲရင္း
ျပန္စြေနတာကက်ားေ႐ွ႕ လည္စင္းေပးမိတဲ့ သမင္ငယ္ေလး
လိုပဲ ဆိုတာ ေကာင္ေလးလည္း သိမွာပါ။
"အာ့....ေကာ...ဘယ္ႏွစ္လစာ....ေတာင္...
ရိကၡာ.......အ့.....ယူ....ေနတာလဲ...အာ့..။""အင္းးး......ရိကၡာက .....မယူရ..ေသးဘူးေလ
သြားခါနီးမွ ...ယူမွာ.....အင့္.....။""ဘာ...အ့..ေကာ..အဒါဆို..အ့..ေတာ္ေတာ့..။"
"ဟင့္အင္း...အခုက... တစ္ပတ္စာ...အင့္..။"
"ေကာ...အဲဒါဆို........အ့.....ေ႐ွာင္းဝမ္လို႔...ေခၚ...ေပး....ပါ.....လား.....အာ့.....။"
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အခ်စ္ေတြ
ပြင့္လင္းစြာ ဝန္ခံခဲ့ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ ရိေပၚေခၚေစ
ခ်င္တဲ့ နာမည္ေလးကို ေ႐ွာင္းက်န္႔လည္း
ေခၚခ်င္ခဲ့တာပါ။
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္သည္...သို႔ေသာ္ျငားလည္း
Historical Fiction"ေျမာက္ေလတိုက္လွၿပီ... သခင္ကိုလည္း လြမ္းလွၿပီ။ နန္းေတာ္စြန္း ေနညိဳရီ... သခင္အနမ္းေတြ လြမ္းလွၿပီ။ ေရႊသလြန္ထက္က ျမကတၱီပါ... သခင္ရင္ေငြ႔ မမွီႏိုင္ပါ။ ညတြင္ ပိုမိုလြမ္းမိ... သခင္ထံ ပံုအပ္ခ်င္မိ။ ေမွးစက္ မေပ်ာ္ႏိုင္တာ...