"အတတ္ေကာင္းေတြ သိပ္တတ္ေနတာေပါ့၊
ေသရည္ေလး တျမျမနဲ႔.......။""ခြမ္း....ခြမ္း.....။"
"အဟားးးး အရင္တေခါက္ကလို
လုပ္ျပန္ၿပီလား၊
မင္းကဘဲ ဟိုဟာကိုင္ေပါက္ ဒီဟာကိုင္ေပါက္နဲ႔
လူမိုက္ေပါက္စ လုပ္ခ်င္ေနတယ္ေပါ့။""ခြပ္၊ ခြပ္။"
"မင္း....၊ မင္းအ႐ိုင္းအစိုင္းေကာင္ပဲ၊ ငါျပန္ထိုး
ရင္ ေသေတာ့မွာပဲ အ႐ိုင္းအစိုင္းေလးရဲ႕.....၊မင္းက ငါအိမ္ျပန္လာတာ မႀကိဳက္လို႔လား၊
မင္းက ဘာေသာက္ေၾကာင္းနဲ႔ ငါ့ကို ထိုးရ
တာလဲ။""မင္းသားဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔လား...၊ဟားးး.....။
အဒါဆိုငါလည္း မင္းေယာက်ာ္းဆိုတဲ့
မင္းအေဖကိုယ္တိုင္ ေပးထားတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္
ရိွတယ္ကြ။""ထိုးေလ....၊ထိုးအုန္း.....၊ ဝေအာင္ထိုး၊
ၿပီးရင္ေတာ့ တန္ရာတန္ေက်းျပန္ေပးရမယ္၊
မင္းသတိၱေတြ သိပ္ေကာင္းေနရင္ ထပ္ထိုး
ေလထိုး...ထိုး....။"ရိေပၚရဲ႕ ရင္ဘက္က အက်ႌစကို ဆုတ္ကိုင္ကာ
ေဒါသတႀကီး ေမးျမန္းေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔၊
သူတကယ္ မထင္ထားမိဘူး၊ ရိေပၚက သူ႔ကို
ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ထိုးက်ိတ္တဲ့ထိေပါ့။"ေတာက္.....၊ ခြပ္၊ ခြပ္။"
ဘုရားေရ ေကာင္ေလးက တကယ္ႀကီး
ထပ္ထိုးတာပဲ၊ ေ႐ွာင္းက်န္႔ တကယ္ေတာ့
ျပန္မထိုးရက္လို႔ ေဒါသေတြက စကားလံုး
ေတြအျဖစ္နဲ႔သာ ေပါက္ကြဲ ထြက္လာတာပါ။
သူ ေလးလလံုးလံုး လြမ္းခဲ့မည့္တာ အခုလို
အထိုးခံရဖို႔ အတြက္လား........။ဒါေပမယ့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ သည္းခံႏိုင္စြမ္းေတြက
ေကာင္ေလးရဲ႕ ေနာက္တႀကိမ္ ဆင့္ထိုးခံရမူမွာ
ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ပါသြားၿပီးသား......။
ေကာင္ေလးက မင္းသားဂုဏ္ပုဒ္နဲ့ဆိုးရင္
သူလည္း လင္ေယာက်္ားဂုုဏ္ပုဒ္နဲ႔ ျပန္ဆိုးမယ့္
့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က လက္ေတြ႔ကို အသံုးခ်တယ္။
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္သည္...သို႔ေသာ္ျငားလည္း
Ficción histórica"ေျမာက္ေလတိုက္လွၿပီ... သခင္ကိုလည္း လြမ္းလွၿပီ။ နန္းေတာ္စြန္း ေနညိဳရီ... သခင္အနမ္းေတြ လြမ္းလွၿပီ။ ေရႊသလြန္ထက္က ျမကတၱီပါ... သခင္ရင္ေငြ႔ မမွီႏိုင္ပါ။ ညတြင္ ပိုမိုလြမ္းမိ... သခင္ထံ ပံုအပ္ခ်င္မိ။ ေမွးစက္ မေပ်ာ္ႏိုင္တာ...