ရိေပၚ အကိုေတာ္သံုး ဆြဲေခၚရာေနာက္ကို
႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔ ပါလာရတယ္။
ရိေပၚ အကိုေတာ္သံုးကို ေၾကာက္တယ္၊
သူက မိဖုရားႀကီးနဲ႔ မတူဘူး၊ ပိုေၾကာက္စရာ
ေကာင္းတယ္။အခုခ်ိန္မွာ သူ႔လက္က ကယ္ေနၾက
အကိုေတာ္ႏွစ္ ကိုသာ တမ္းတၿပီး
သူ႔လက္ထဲက လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းေနရတာ။"႐ုန္းမေနနဲ႔၊ အားကုန္မယ္။
လာကယ္မဲ့ အကိုေတာ္ႏွစ္ လည္းေမွ်ာ္မေနနဲ႔၊
ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။""မင္း ဆယ့္သံုးႏွစ္ျပည့္တုန္းက ငါေပးခ်င္တဲ့
လက္ေဆာင္ေလး မေပးလိုက္ရဘူး၊
အခုေပးမယ္ အခုယူရမယ္ေနာ္။""အကိုေတာ္ လက္ေဆာင္က ေ႐ွာင္းက်န္႔ေပး
တာထက္ ပိုေကာင္းမွာပါ၊
မင္းတခါပဲ ယူၾကည့္ ေနာက္လည္း စြဲသြား
ေစရမယ္။""ေ႐ွာင္းက်န့္ထက္ ေကာင္းေအာင္ အကိုေတာ္က ျပဳစုေပးမွာ၊ မ႐ုန္းနဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေပး.......။"
ငါ့ကို ကယ္မယ့္သူ မရိွေတာ့ဘူးလား၊
ငါ့ဘဝက အကိုေတာ္သံုး လက္ထဲက မလြတ္
ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား။"ခ်စ္ညီေလး အသားအရည္ေလးက ဆယ့္သံုး
ႏွစ္သား အတိုင္းပဲ ဘာမွမေျပာင္းလဲေသးဘူး၊
ေဟာဒီ့ ႏႈတ္ခမ္းအိအိေလး၊ ႏွာေခါင္းလံုးလံုး
ေလး ၿပီးေတာ့ ေကာက္ေၾကာင္းေလးေတာ့
ပိုလွလာတယ္။"ဆယ့္သံုးႏွစ္သားက ဘဝမပ်က္ဘဲ၊ အခုအိ္မ္ေထာင္သည္ ဘဝေရာက္မွ ပ်က္ရင္........၊
လူႀကီး...လူႀကီးကို ဘယ္လို ေျပာရပါ့မလဲ။
မထိပါနဲ႔၊ အဲ့လက္ေတြက မပြတ္သပ္ပါနဲ႔လို႔
စိတ္ထဲကပဲ ေအာ္ဟစ္ေနရတာ၊
လက္ကဳိ သူ႔ခါးစီးႀကိဳ းနဲ႔ စည္းထားၿပီး
ေျခေထာက္ေတြလည္း ဖိကပ္ထားလို႔
လႈပ္မရ။
လူႀကီးရယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊
ကြၽန္ေတာ္ ေဖာက္ျပန္တာ မဟုတ္ပါဘူး။"လီမင္ေဖး! မင္း ယုတ္မာျပန္ၿပီလား။"
"ခြပ္..၊ခြပ္...။"
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္သည္...သို႔ေသာ္ျငားလည္း
Ficción histórica"ေျမာက္ေလတိုက္လွၿပီ... သခင္ကိုလည္း လြမ္းလွၿပီ။ နန္းေတာ္စြန္း ေနညိဳရီ... သခင္အနမ္းေတြ လြမ္းလွၿပီ။ ေရႊသလြန္ထက္က ျမကတၱီပါ... သခင္ရင္ေငြ႔ မမွီႏိုင္ပါ။ ညတြင္ ပိုမိုလြမ္းမိ... သခင္ထံ ပံုအပ္ခ်င္မိ။ ေမွးစက္ မေပ်ာ္ႏိုင္တာ...