Yürek Yorgunları (TAMAMLANDI)

1.7

İyi günde, kötü günde

GÜZELLİK
Var mı hoşuna gitmeyen?
Her zaman sizi eğlendiren bir zeka, çoşkunuzu artıran duygusallıklar,
Ayaklarınızı yerden kesen daha birçok duygu sanırsınız ki sonu yok.
Ama yanılırsınız!
Elbet bunların bir sonu var.
Oysaki kişileri birbirine bağlayan en kuvvetli bağ iyiliktir.
Kötü günde de devam eden bir iyilik.
Nikah memurlarının "iyi günde, kötü günde" dedikleri bu olsa gerek...

Hakan ve Hülya adında iki genç varmış. Kız güzel mi güzel, genç yakışıklı mı yakışıklıymış. Bu iki genç birbirlerini sevmiş ve evlenmeye karar vermişler. Hakan ve ailesi Hülya'yı istemeye gitmişler. Nişan yüzükleri takılmış ve evlilik günleri belirlenmiş.

Bir gün Hakan, Hülya'yı aramış. Akşam için bir planı varmış. İki bilet almış ve sinemaya gitmek istiyormuş. Hülya kabul etmiş ama önce yemek yapması gerekiyormuş. Yemek yedikten sonra gitmeye karar vermişler.

Hülya'nın yemek yaptığı sırada tüp patlamış. Tüp parçaları Hülya'nın vücudunu delik deşik etmiş. Hastaneye kaldırılıp yoğun bakıma almışlar. Hakan koşa koşa hastaneye gitmiş ama Hülya onunla görüşmek istememiş. Çünkü suratı yanıktan dolayı çok kötü bir hal almış. Annesi Hülya'nın yanına gelmiş ve "Kızım, Hakan perişan bir halde. Neden onu görmek istemiyorsun? demiş.

"Anne sen bile yüzümün haline bakmaya iğreniyorsun, o nasıl baksın? Söyle ona beni güzel halimle hatırlasın. Her şey bitti sakın beni aramasın." demiş.

Annesi istemeye istemeye kızının dediklerini Hakan'a iletmiş. Hakan üzüntüyle hastaneden çıkmış. Yolda bir kaza geçirmiş be gözlerini kaybetmiş.
Annesi tekrar kızın yanına gelmiş ve Hakan'a olanları anlatmış:
"Artık evlenmeniz için bir mani yok.
Artık birbirinize destek çıkmalısınız. Bak hem artık istesede seni göremez."

Hülya bunu kabul etmiş ve Hakan'la evlenmiş. İki çocukları olmuş. Yıllar sonra hülya kalp krizinden ölmüş.

Hülya'nın öldüğü gün çocukları anlamışlar ki babaları kör değilmiş ve aslında hiç kör olmamış. Sevdiğini kaybetmemek için bu kadar şeyi göze almış.....