Yürek Yorgunları (TAMAMLANDI)

0.8

Aşk dediğin

AŞK, YANMAKTIR ey sevgili!

Yanıp kül olmaktır, Kerem gibi Aslı'na ermektir. Ateşin ortasına hesapsız girmektir İbrahim misali. Ki onun gönlünün yangınıdır ateşi gülisatana çeviren.

Ki yanmak insanı kurtarır hamlıktan, çiğlikten. Hem ne diyordu şair

Yanmışın halinden ne bilsin ham ?

Sükut gerekir bize gayrı, vesselam...

Gözlerinden ayrı geçen her an yanmaktayım.

Bilesin!

Aşk, bedel ödemektir ey sevgili!

Bülbül, goncagülü görebilmek için her seher uyanık olmak ve güle ulaşmak için yüreğini gülün dikenine asmak, kanını akıtmak zorundadır. Ya ben yüreğimi nereye asayım ey sevgili?

Çünkü aşk bedel ister külfetsiz nimet olmaz...

Beklemek bedel ödemekse eğer hala ödüyorum o bedeli.

Bilesin!

Aşk, vazgeçmektir ey sevgili!

Mecnun gibi aklından, Kerem gibi bedeninden vazgeçmek... Yardan gayrısından, cümle cihandan vazgeçmek...

Yemeden, içmeden, uykudan uyanıklıktan ve vazgeçmekten bile vazgeçmektir gün gelince.

Senin için senden vazgeçmişim.

Bilesin!

Aşk, bilmektir ey sevgili!

Bir tek yarı bilmek, onu candan daha aziz bilmektir. Ondan gayrı bildiklerinin hiçbir şey olduğunu dünyanın onunla mana bulduğunu bilmektir.

Onun selamı ile gelen bela olsa "Eyvallah!" diyebilmektir

Kızmana, gülmene, gelmene, gitmene hepsine eyvallah...

Bilesin!

Aşk, susmaktır ey sevgili!

Onun güzelliğini, iyiliğini tarif etmeye gücün yetmediği an susmaktır. Kelamın, kalemin, sözün tükendiği yerde, manayı sessizliğe yükleyip susmaktır.

Artık sustum ey sevgili.

Bilesin!

Aşk dediğin susup beklemektir,

Aşk dediğin...

Mustafa Türkarslan

Evveett canlarım bu bölümde burda bitti yarım saate kalmaz öbür bölümde gelir inşallah görüşmek üzere