Life Full Of Lie (Completed)

Chapter 21

Shantal/Samantha's Pov.

Kumakain na kami ngayon ng hapunan, habang kumakain ako hindi mawala sa isip ko ang mga nakikita ko kanina.

"a-anak" mom

"m-mom" Ako

"tulala ka na naman" mom

"s-sorry po mom, m-my naalala lang ako" Ako

"Sino? Si Sean?" Dad

"h-hindi po dad, m-matagal ko na syang kinalimutan" Ako

"mabuti naman kung ganon" dad

"nakalimutan ko na nga ba sya talaga?" Sa isip ko

"sino naman ang naaalala mo anak?" Mom

"a-ahm wala po, sege po kain na lang po tayo" Ako

Nagpatuloy na ako sa pagkain.
Maya maya lang natapos narin kami sa pagkain kaya ininom ko na yong gamot ko. Pagkatapos ay nagpasyang matulog na

"mom, dad matutulog na po ako, good night po" Ako

"Sege anak, good night" mom

"good night shantal" dad

Pumasok na ako sa kwarto ko at nilock ang pinto, kinuha ko ang scrapbook at tiningnan.

"a-ano ba talaga ang totoo? kylangan kong tanungin sina mom at dad tungkol dito" Sa isip ko

Pero naisip ko rin na baka magagalit sila pag nagtanong na naman ako tungkol ky Sam.

"hyst! bahal na! gusto kong maliwanagan" sa isip ko

Kaya lumabas ako ng kwarto ko dala dala ang scrapbook, at nagtungo sa kwarto nila mom at dad, pero nang nasa harap na ako ng pintuan ng kwarto nila, kakatok na sana ako nang marinig ko silang nag uusap.

"So ano ba talaga ang gagawin natin sa kanya? hahayaan ba natin syang makasama dito?" Mom

"sa ngayon, sa ngayon dito na muna sya satin, gagawa din tayo ng paraan upang tuluyan na syang mawala sa landas natin, baka makita pa yan ng mga kakilala nya dito noon baka magtaka sila, ang alam lang naman nila patay na sya.
at saka hindi pa natin nahahanap ang lalaking yon, sya ang una nating aasikasuhin dahil sya ang may alam ng lahat" dad

"oh sege" Mom

"wag na muna natin yong pag usapan ngayon, matulog na tayo" dad

"ok" mom

Nakatulala lang ako dito sa may pintuan.

"diko alam kung ako ba ang pinag uusapan nila oh ibang tao, pero ako lang ang kasama nila dito, pero kung ako nga ang tinutukoy nila,  bakit gagawa sila ng paraan para mawala ako sa landas nila? anak nila ako" Sa isip ko

"hon iinom na muna ako ng tubig nauuhaw ako eh" rinig kong sabi ni mom

Kaya agad nakong lumakad at nagmamadaling pumasok sa kwarto.

"ano ba talaga? diko na alam!" Bulalas ko

"Kylangan kong makausap si Sean, sa tingin ko sya ang pinapahanap nila dad, kung alam nya ang lahat, sa kanya ko mahahanap ang sagot, di kaya totoo yong mga sinasabi sakin ni Sean?" Tanong ng aking isip

Tinago ko ulit ang scrapbook sa ilalim ng kwarto ko, at umupo ako sa kama

"san ko kaya mahahanap si Sean? umuwi kaya sya dito? oh nasa Singapore pa? kylangan ko syang makausap, kylangan ko ng sagot saking mga katanungan" Sa isip ko

Humiga na ako sa kama, bukas na bukas lalabas ako at hahanapin si Sean, pakiramdam ko andito lang sya, kaya hahanapin ko sya kahit saang sulok ng Pinas, dahil sya lang makakasagot sa aking mga katanungan.