Life Full Of Lie (Completed)

Chapter 35

Lito's Pov.

"hon ano ng gagawin natin?" Susette

"diko alam! diko na alam! sinasabi ko na nga ba sabagal yang batang yan! kung alam ko lang na makakaalala na pala sya sana noon ko pa sya pinatay!! bwesit na babaeng yon!" Ako

"Ano mawawala na ba satin lahat?" Susette

"Of course not!! Sa ngayon kylangan nating lumayo, pero gagawa ako ng paraan para mawala sa landas natin ang bwesit kong pamangkin!" Ako

Maya maya nagtaka ako ng bigla akong nakaramdam ng pagkahilo

"h-hon, n-nahihilo ako" mahinang sabi ni Susette

"a-ako rin hon" Ako

"b-bakit ganito?" Susette

"d-diko alam" Ako

Sapo sapo ko ang aking noo at minamasahe ang aking sentido, habang tumatagal mas lalo lang akong nahihilo

"h-hon-" susette at nawalan ng malay

"h-hon" Ako at humawak sa kanya pero diko na nakayanan at nawalan na rin ako ng malay

SAMANTHA'S POV.

Nakarating na kami sa kagubatan kung san nakalibing sina mom at dad,  pagdating namin don

"Pakawalan nyo kami!! ano ba kayo ha?" Sigaw ni tito

"pakawalan nyo kami!" Tita

"sino nag utos sa inyo?" Tito

"Masayang pagkikita muli tito at tita!" Bati ko

Nakaupo sila sa lupa at nakatali ang mga kamay at paa.

"sinasabi ko na nga ba ikaw ang pakana nito!" Tito

"Sam pakawalan mo kami ano bang ginagawa mo?" Tita

"anong ginagawa ko tita? ginagawa ko lang kung anong ginagawa nyo samin dati!! diba nyo ba naaalala? Di nyo ba natatandaan tong lugar na to?" Ako

"Sam hindi mo to magagawa!" Tita

"At bakit hindi? Akala nyo kayo lang marunong nito? pwes nagkakamali kayo!!" Ako at bumunot ng baril

"Sam! wag mong gawin samin to! maawa ka!" Tita

"bakit? nong nagmakaawa ba kami sa inyo noon naawa kayo? Diba hindi?" Ako

"Sam hindi mo to gagawin samin! tito mo ko!" Tito

"oo tito nga kita noon! pero hindi na ngayon! Matagal ng patay ang tito ko!! dahil pinatay ko na sya sa isip ko!! wala nakong tito na mamamatay tao!!" Ako

"g-gusto mo bang matulad samin?
m-mamamatay tao? alam kong di mo magagawa yon Sam" tito

"handa akong maging Criminal maipaghiganti ko lang ang mga magulang ko!! kaya magdasal na kayo!! Alam nyo mas masaya siguro kung andito din ang anak no? pero wala na sya eh! Sayang!" Ako

"hayop ka Sam! Wala kang utang na loob! inalagaan ka namin! hinayaan ka naming mabuhay ulit!!" Tita

"Hinayaan nyo kong Mabuhay sa kasinungalingan!! Pinaikot nyo ko sa mga palad nyo! at pinaniwala nyo ko sa mga kasinungalingan nyo!! pinaniwala nyo ko na ako si Shantal na matagal ng patay!!" Ako

"Sam wag naman ganito oh!" Tita

"anong wag? Kayo ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya namin!! tinuring ko kayong pamilya!! kayo ba tito? tita? tinuring nyo ba kaming pamilya ha? Diba hindi? dahil ang iniisip ninyo puro kayamanan!!" Ako

"i-im sorry Sam ok? i-im sorry! pede bang itigil mo na to?" Tito

"Ang ganda mo din humingi ng sorry eh no? Sa tingin mo madala dala nyo ko sa plastikan nyo? Hindi na!! kinamumuhian ko kayo! mga hayop! kita nyo yan?" Turo ko sa lupang nilibingan nila dad