Hastaneden ertesi gün ayrıldığımızda hızlıca eve gitmiş duş almıştım. Üzerime daha rahat bir şeyler giyinip tekrar Ala'nın yanına gittim.
Normal doğum yapsa bile atılan bir kaç dikiş onun canını bir hayli yakıyordu. Bundan dolayı bir süre boyunca yardıma ihtiyacı olacaktı.
Ayrıca Ezra'yı izlemeden bir saatimi bile geçirmek istemiyordum.
Evlerine vardığım gibi içeriye girip üst kata çıktım. Odanın kapısını tıklattığımda içeriden gelen o minik ağlama sesi gülümsememe sebep oldu.
-"Gel."
Ala'nın sesiyle içeri girdiğimde Ezra'nın üzerini değiştirdiğini gördüm.
-"Alisa çok iyi zamanlama ! Eğilemiyorum ne olur sen giydir." dedi ve acılı yüzüyle birlikte yatağa tuttundu.
Hemen banyoya koşup ellerimi sıcak suyla yıkadım ve ağlama devam eden miniğin başını öptüm.
-"Geldim teyzem şimdi ağlama çünkü korkuyorum." diye söylendim.
Daha önce hiç bir bebeğe bu kadar yakın olmamıştım ki.
Ufacık kollarından geçirdiğim tulumunu yavaşça düzelttim ve bacak aralarından başlayarak sırayla çıtçıtlarını kapattım.
-"Eniştem nerede ?" derken Ezra'nın ağlaması dinsin diye kucağıma alıp usul usul sallamaya başladım.
Bende baya çabuk alışmıştım.
-"Otelde bir sorun mu çıkmış ne acil gitmesi gerekti gelir birazdan." dedi yatağa uzanırken.
Başımı eğip Ezra'ya baktığımda yumuk ve şiş gözlerini uyku moduna sokmuş ağlaması dinmişti.
Göğsüme doğru büzüşmesi kalbimi titretirken dudağımı büktüm.
Çok masum !
-"Annem gelecekti senin geleceğini gerek olmadığını söyledim." dediğinde yeniden ona baktım.
-"Yanında olmak istemiştir belki." dediğimde yüzünü tuhaf bir hal aldı.
-"Aramızın düzelmesi bir yönden iyi ama en olması gereken zamanlarda bana sırt çevirdiler. Bunu bile bile...bilmiyorum olmuyor."
Onu en çok anlayan insanlardan birisi olabilirdim.
-"Haklısın. Eskisi gibi olamıyor." dedim mırıldanarak.
Ezra kucağımda tamamen uyuduğunda yataktan pamuklu örtüsünü alıp üzerine örttüm.
Tabikide onu kucağımdan indirmeyeceğim.
-"Biraz kestirsem olur mu ? Ezra'yı yeni emzirdim yarım saat sonra tekrar emzireceğim." dedi yorgun bakışlarıyla.
Hızla başımı salladım.
-"Uyu tabi ben uyandırırım seni." dedikten sonra camın önündeki berjere oturup geriye yaslandım.
Ezrayı göğsüme yatırdığımda benden mutlusu yoktu. Kokusu , sıcaklığı beni benden alıyordu.
Galiba uzun zamandır bebek sevmeyi bekliyormuşum ama haberim yokmuş.
İnce telli saçlarına tüy kadar hafif öpücük kondurdum.
Bütün gece Ala'nın yanında kaldığım için haliyle benimde yavaştan uykum geliyordu. Ala daha rahat uyusun diye Ezra'nın beşiğinde olan rahat ufak yatağı aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
