Kulüpten gece yarısı ayrıldığımızda Rümeysa ile arabada kesilmeyi bekleyen kurbanlıklar gibi oturuyorduk. Arabamı korumalardan birisine vermiş beni de kendi arabasına oturtmuştu.
-"Evet sizi dinliyorum." dedi arabayı çalıştırırken.
-"Alisa'ya kızma benim fikrimdi."
-"Hayır birlikte gelmeye karar verdik." dedim Rümeysa'nın kendini kurban etmesine izin vermeyerek.
-"Sonuç olarak suç ortaklarısınız." dedi dikiz aynasından bize bakıp.
Ağzımızı açmadık. Her şey göründüğü gibiydi sonuçta.
-"Anlatmayacaksanız ben sorularımı sorarak başlayayım." dedi ve devam etti.
-"Neden yalana başvuruldu ?"
Rümeysa ile yandan bakışıp omuzlarımızı düşürdük. Savaş'tan aynı derecede ürküyor olmamıza rağmen onun için daha etkili olacağını biliyordum.
-"Kız kıza gitmek istedik. Söylesek izin vermeyecektin." dedim masum çıkarmaya uğraştığım ses tonuyla.
Aldığı nefes sertçe dışarı çıkarken direksiyonu kavrayan parmaklarının beyazlaştığını gördüm.
-"Bağırmak istemiyorum kendimi tutuyorum. Ama ibnelerin karı kız kolladığı yere kız kıza gitmek istemeniz normal mi ?!"
Bağırmak istemiyorum derken bile öyle bağırmıştı ki yerimizde hoplamıştık.
-"Özür dilerim abi haklısın." Rümeysa'nın iyice üzüldüğünü görünce onu dirseğimle dürtükledim.
Bu işe atılırken böyle olacağını bilmeliydik. O kadar iç dans et sonra pişman ol.
-"Savunsana ya." diye fısıldadım.
-"Ne savunacağım ya döver beni bu." Aynı şekilde fısıldarken Savaş'ın duyup duymadığından emin değildim.
-"Bir şey yapmaz korkma."
-"Sana yapmaz canım." diyince gözlerimi çevirdim.
Öyle de yapar ki.
-"Gevşemeyin hemen ! Bir de el kadar şeyleri giymiş o kadar herifin içinde kıvırtıyorsunuz !"
Oynayıp dağıttığımız anlar ikimizin de gözünün önüne gelmiş olmalı ki kendimizi tutamayıp kıkırdadık.
-"Bir de gülüyorlar ya. Kızım siz benim sabrımı mı sınıyorsunuz ?! "
-"Savaş ne güzel eğlendik işte bir şey de olmadı. Kızma artık." derken koltukların arasına girdim ve ona doğru baktım.
-"Yalan söylemeseydiniz kızmazdım."
Öfkeye bürünmüş çehresini seyrederken kızgınlığını bir anlık unutmuş tebessüm etmiştim. Sinirliyken bile yakışıklı görünüyordu.
-"Bir daha söylemeyiz."
Yoldan saniyelik gözlerini ayırıp bana bakınca gülümsediğimi görmüş çatık kaşları düzelmişti.
-"Umarım. " diye mırıldandı ve kıpırdanıp yola odaklandı.
Geri yaslandığımda araba çok geçmeden durmuştu. Durduğumuz yere baktım. Onların evinin önündeydik.
-"Rümeysa annemi ayarlarsın." demişti yalnızca.
Açıkçası pek bir şey anlayamadım.
-"Tamam abi. Görüşürüz Alisa iyi geceler." Rümeysa ile yanaklarımızı değdirip geri çekildik. İnip evin bahçesine girdiğinde neden ilk beni bırakmadığını düşünüyordum.
