~Bölüm 21~

86 8 0
                                    

"Telefonum burda mı?"

"Ah evet. Zeynep getirmişti de, unuttu geri vermeyi." Yere eğilip telefonu aldım ve uzattım."

"Hatırlıyor musun, bana demiştin ya, iyilik borcum olsun diye."

"Evet."

"Heh. O iyiliğe ihtiyacım var şimdi."

***

"Bir şey mi oldu?"

"Gel yolda anlatırım."

"Dur, nereye gidiyoruz? Üstümü değiştireyim bekle iki dakika."

"Tamam çabuk ol arabada bekliyorum."

Tilki Mehmet abiden araba anahtarlarını çoktan almış olacak ki hemen evden çıkıp arabaya bindi. Ben de hemen gidip üstümü değiştirdim. Mehmet abiye çıkarken seslendim.

"Mehmet abi ben çıkıyorum." Koltuktan kalkıp yanıma geldi.

"Nereye kızım? Tilki de bir şey söylemedi işimiz var dedi? Kötü bir şey mi oldu noldu?"

"Ben de bilmiyorum ki. Bana da bir şey söylemedi. Ama geç kalmayız herhalde. Sevgi ablaya da haber verirsin."

Mehmet abi arkasını dönüp söylene söylene salona gitti.

"Ben bu çocuğun gizli gizli bir şeyler yapmasından bıktım valla ya."

Arabaya bindiğimde bir süre sessiz gittik.

"Nereye gittiğimizi söyleyecek misin?"

"Birini ziyarete gidiyoruz."

"Kimi?"

Anlatmakla anlatmamak arasında gidip geliyordu sanki.

"Anlatacağım ama bu anlattıklarımı ona söyleme."

"Tamam tamam."

Pürdikkat anlatacaklarını bekliyordum.

"Şimdi ben yetiştirme yurdundan kaçtım küçükken. Yani çok da küçük değildim de neyse. Bu kızı gördüm mahallede. Melek adı. O zamanlar küçücüktü tabii. İşte annesi bırakmış gitmiş bunları, babası desen ayık kafayla evin yolunu zor buluyor. Baktım o da sokaklarda kalıyor hep. Yardım ettim falan. Öyle."

Anlattıklarına gözlerim dolmuştu. Sabah Zeynep şimdi bu...

"Ne öyle? Devamı yok mu?"

"Bana da yardım eden bi teyze vardı mahallede. Çocuğu yoktu tek yaşıyordu, bizi de çok severdi. Aldım kızı onun yanına götürdüm. Birbirlerine bakıyorlar işte. Ara ara da gidip ziyaret ediyorum ihtiyaçları var mı diye."

"Ya bu anlattıkların, davranışların çok iyi, gerçekten. Ama benimle ne ilgisi var ne yardımı istiyorsun anlamadım."

"Geçen günlerde yine ziyarete gittim. Teyze dediğim kadın, Hatun nene, annem gibi. Şimdi de yaşlandı tabi, iyice inatçı oldu. İlle de kendine iyi bir kız bul da tanıştır beni, yoksa gözüm açık giderim diyip duruyor. Ben de yalan söyledim dedim sen merak etme ben buldum birini dedim. Sonra tutturdu getir tanıştır diye. Melek de ısrar ediyor kaç gündür."

Aytil; AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin