𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐧 𝐌𝐚𝐳𝐞「 MYG 」

26.Bölüm "Kurtuluş"

🖤💭

Labirentte son günümüz olabilirdi. Bugün her şey son bulabilir, kendi hayatımıza dönebilirdik. Ancak buradan sağ çıkmama ihtimalim de vardı. Ya Yoongi gerçekten bana aşık değilse? Peki ben gerçekten ona aşık mıydım? Ona karşı duygularım vardı, doğru. Ama bu aşk niteliğinde miydi?

Daha önce aşk duygusunu tatmadığım için, bilemiyordum. Ama hislerim daha öncekiler gibi değildi, bundan emindim işte.

"Geldik!" Taehyung'un neşeli sesiyle karşımızda kabarık ve içi boş olan duvara baktım. Elimizdeki taşların yeri olduğu her yerden âşikardı.

"Cidden bitti mi? Yani taşları yerleştirince çıkabilecek miyiz?"

Bogum konuşunca Yoongi bana baktı.

"Tabii bir şey daha belli olacak."

Bogum hatırlar olmuş gibi konuştu.

"Tabii ya, siz..."

Bana baktığında gözlerimi kaçırdım. Taehyung'un konuşmasıyla bende olan ilgi dağılmış ve Taehyung'a odaklanmışlardı.

"Taşları yerine koymamda yardım edin."

Yoongi ve Bogum, Taehyung'a yardım ederken stresle olacakları bekledim. Buradan sahiden de kurtulacak mıydık? Gözlerim taşlardaydı. Yavaş yavaş parlamaya başlıyordu.

LO (V&S) E harfleri, V&S harfi hariç diğerleri kırmızı renkte ışık saçmıştı. V&S harfi hâlâ sönüktü. Şaşkınlıkla diğerlerini koymalarını bekledim. IN, iki harfte siyah ışık saçarken, acaba bu renklerin bir anlamı var mı diye düşünmeden edemedim. Anlamları ne olabilirdi ki?

Dikkatle son kelimeyi yerleştirmelerini bekledim. MAZE, labirent anlamında olan bu kelime beyaz ışık saçmıştı. Sırasıyla; kırmızı, siyah ve beyaz... Sadece sönük olan V&S harfi kalmıştı. Büyük ihtimalle eğer gerçekten de aşk varsa V harfi, yoksa ise S harfi kendini belli edecekti.

İşte şu an kader anıydı...

Herkes geriye çekilip taşlara baktı.

"Şimdi ne olacak peki?" Bogum'un sorusuyla Yoongi'ye döndüm.

"Doğru, neden hâlâ bir şey olmadı."

"Ben de bilmiyorum. Taehyung?" Yoongi, Taehyung'a baktığında omuz silkip taşlara baktı. O da bilmiyor gibiydi.

"V&S harflerinden biri yanması gerekiyordu. Böylelikle her şey belli olacaktı."

"Ama yanmadı? Neden?" Sorduğum soruyla bana döndü.

"Bilmiyorum cidden."

O sırada bilmediğimiz bir yerden ses yankılandı.

"Sarmaşıkların arasında bir yer var, taşın üzerindeki pusulayı oraya koyun."

"Büyükbaba?" Taehyung hayretler içerisinde gelen sesi yanıtlarken, Yoongi yerde bulunan pusulayı alıp sarmaşıkların oraya gitti.

"Yoongi, dikkat et." Dedim ani bir refleksle. Bana dönüp gözlerini kapatıp açtı. Sakin ol, der gibi...

Stresten dudaklarımı ısırmaya başlamıştım bile. Birazdan her şey belli olacaktı. Sarmaşıkları aralarken, kazılı bir yer gördü ve pusulayı onun üzerine koydu. Hemen geri benim yanıma geldi.

"Korkma." Dedi.

"Ben korkmuyorum ki..."

"Titreyen bacakların ve ısırdığın dudakların pek de öyle söylemiyor ama."