bölüm 16

7.1K 265 19
                                    

Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın aklına getirip yalnızlaşıyorsa işte o zaman sevmiştir.
                                    Turgut Uyar

Düğün bitmiş ve eve geri dönmüşlerdi. Ahsen o kadar yorgundu ki tek istediği direk yatıp uyumaktı. Tabi şuan için bu pek mümkün görünmüyordu. Evdeki son misafirlerde gidince ortama bir sessizlik hakim oldu. Yakup Bey dikkati üstüne çekmek için bir iki defa öksürdü.

"Vakit epeyce geç oldu. Bende odama gideyim artık. İyi geceler çocuklar."

İkisi de aynı anda "iyi geceler dede" dediler. Kader Hanım Yakup Bey'in gitmesini fırsat bilip Ahsen ile konuşmak için onu yanına çağırdı. İkisi Ahsen'in odasında bir süre konuştular. Konuşmanın sonunda Ahsen odadan kıpkırmızı bir yüzle çıkmıştı. Esra Hanım annesinin az çok neler söylediğini bildiğinden hiç sorgulamadı. Zaten Ahsen'in yüzü ne konuştuklarını çok net belli ediyordu.

Kader Hanım Ahsen ve Emir'i yeni odalarına gönderdikren sonra kendiside odasına geçti.

Emir, babaannesi odasına gidince sessizce eski odasına gidecekti ama planı işlememişti çünkü babaannesi çalışma odası da dahil tüm odaların kapılarını kilitletmişti. Aysel hanımı çağırdı.

"Aysel abla bu kapılar niye kilitlendi?"

"Emir Bey, Kader Hanım hepsini kilitlememi söyledi."

"Abla benim odaya girmem lazım. Hem çalışma odamda bir sürü lazım olan eşyam var. Hadi anahtarları ver. Merak etme babaannemin haberi olmaz. Ayrıca olsa bile ben senden zorla aldığımı söylerim."

"Kusura bakmayın Emir Bey ama veremem. Kader Hanım kapıları kilitlettikten sonra anahtarları kendisi aldı. Hatta bana da sende olursa Emir ne yapar eder bu anahtarları senden alır dedi."

"Anladım Aysel abla sen işine bakabilirsin."

Emir çaresizdi. Gerçekleri kabullenip ikisi için hazırlanan odaya girdi. Ahsen gelinliğiyle yatağın üzerinde oturuyordu.

Ahsen Emir'in odaya girdiğini görünce irkildi.

"Senin burada ne işin var. Hani sen eski odanda kalacaktın?"

"Seninle bu odada kalmaya bende meraklı değilim ama babaannem sağolsun tüm odaların kapılarını kilitletmiş. Yani sevgili karıcığım mecburen birlikte yatacağız."

Ahsen son kelimeye takılı kaldı. Bu dediğini yapmazdı değil mi?

"Emir aynı yatakta yatmayacağız değil mi?"

Emir kapıda duran bedenini yavaş yavaş yatağa doğru ilerletti. Ahsen korkmaya başlamıştı. Huzursuzca yerinden kalktı. Ahsen, Emir adım attıkça ondan uzaklaşmak için geri geri adımlamaya başladı. Emir ise adımlarını durdurmadan ona doğru yaklaşıyordu.

Ahsen korkudan soğuk terler dökmeye başladı. Emir, Kader babaannenin anlattığı şeyi yapmaya kalkmazdı değil mi?

Ahsen son adımı attığında duvara yapıştı. Emir hala adım atmaya devam ediyordu. En son aralarında mesafe sıfıra indiğinde durdu.

Ahsen'in kulağına doğru eğilip konuşmaya başladı.

"Korkudan yüzün sapsarı oldu. Merak etme aklından geçenleri yapmayacağım. Sen istemediğin sürece sana asla dokunmam."

Emir sadece Ahsen'in nasıl bir tepki vereceğini merak etmişti. Onun için bu şekilde davranmıştı. Cevabını alınca yavaş yavaş geri adımladı. Bu cevap onun için yeterince ağırdı. Sevdiği kadın onu sevmiyordu.

Ahsen- bir sessiz çığlık [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin