The Lost Heiress

Chapter 42

I wake up in a gray ceiling and a white background. I feel sore down there tsaka ko palang naalala what really happened last night. And parang biglang umakyat lahat ng dugo ko sa mukha ko. I'm blushing godammit! Bumangon ako at dumiritso sa banyo para maligo. Iika-ika akong lumakad dahil masakit talaga ang gitna ko. Ang laki ba naman kasi yun!

When I'm done taking shower I get outside and I saw in his closet a girls clothes. Siguro may inutosan siya para bumili ng mga gamit na 'to. I'm sure it's for me, kabisado niya ang size ng damit ko. At may undies rin ako dito! Pumula tuloy ang mukha ko.

Nagbihis ako ng isang simpleng short at white t-shirt bago binlower ang buhok ko. Nag-toothbrush na din ako at tsaka na ako lumabas ng kwarto niya. I smelled the aroma of Adobo and I feel my stomach crumbling. Parang nanunubig ang bagang ko sa amoy at parang gusto ko ng kumain.

I went to the kitchen and I saw the man who's cooking skillsfully. With his moving body and his sexy back. With his black apron, damn why did he looks sexy wearing that damn apron? Nakalimutan ko na dapat papasok pala ako sa opisina ngayon but I am the CEO there's nothing wrong being absent just for this day. Ngayon lang naman, I want to spend a time for him.

Niyakap ko siya galing sa likod, and even his so sweat his still smells good! Ang bango naman niya, may araw ba na nagiging mabaho ang isang 'to?

"Goodmorning," then he leaned to kiss me and before it would get deep kumalas na siya sa halik na yun.

"Goodmorning, I thought you don't have groceries left?" I asked at kumalas na din ako sa yakap kasi nagluluto siya.

"I just buy for this so we have to eat for breakfast, later we'll go to groceries to buy some stocks..." Sabi niya at nilagyan niya na ng sauce yung adobo.

Kumuha nalang ako ng mga plates para sa aming dalawa. He even cooked the rice! I never thought that he knows how to cook. Kahit sa sarili naming bahay ay hindi man lang ako naglaan ng oras to cooked. I just know to cooked when I was in Cagayan but I am not that good yet. Maybe, some of this days I'll try to cook huh?

At hindi naman nagtagal ay tapos na siyang magluto at naamoy ko na talaga ang adobo! God! I am so hungry! Biglang nagreact ang tiyan ko na kintawa niya.

"OMG! I'm hungry." Then I pouted. He just smirk at me then place the adobo infront of us. But even though I'm hungry, I still scooped him rice and a side of his lips raise. At tsaka ako nagsandok sa akin ng kanin. At ng tinikman ko ang adobo na niluto niya ay malapit ko na siyang masabunutan sa sobrang sarap. How can he cooked like this?!

"Ang sarap!" Wala sa sariling sabi ko at napapikit pa talaga. Natawa naman siya sa reaction ko.

"Do you like it?" He said, still smiling.

"I don't like it," nawala naman ang ngiti niya sa sinabi ko.

"W-What?" Ako naman ngayon ang natawa sa reaction niya. Adorable. Ang gwapo niya talaga, how can he be looking this attractive? Bakit kahit anong gawin niya or kahit anong suotin niya ay babagay sa kaniya? Damn Adi...

"I don't like it because I love it! How can you cooked this delicious?" At napasimangot ako sa sinabi ko. Hindi ko pa nata-try magluto ng adobo kaya ganun nalang ako kung mag react. Mukha naman siyang nakahinga sa sinabi ko kahit narinig na naman niya ang sinabi ko kanina na masarap ang luto niya.

After we ate, I voluntered to wash the dishes because I know how to do it naman. At first he won't agree but I tell him to take a shower so we can go to groceries. Susunod naman akong magbihis kapag tapos na akong maghugas. When I entered the room ay hindi pa siya lumalabas sa banyo kaya dumiritso ako sa walk-in closet niya. I'll be the one to pick his clothes for our groceries. I giggled as what I've thought.