The Lost Heiress

Chapter 39

The fountain performance started while we're eating and I was amaze. Nag-iiba yun ng color at namamangha ako dun. Napapalakpak pa ako dahil sa pagkamangha. It was my first time seeing this kind of fountain performance. There's still people who's happily watching the fountain. They were taking picture of the show. At ganun din ang ginawa ko, e po-post ko ito sa instagram ko.

Hindi ako makafocus sa kinakain ko dahil sa panonood. At kahit naramdaman ko ang mariing titig sa akin ni Adrian ay hindi ko pinansin yun. Basta masaya ako ngayon dahil kahit papano ay nakita ko ang performance ng founatin and I'm not alone.

"Baby..." Tawag sa akin ni Adrian and I feel my heart was skip from beating while my world seems so slow from moving.

"W-What?" Nauutal na sabi ko habang dahan-dahang tumingin sa kaniya.

"Eat your food." Sabi niya habang nakatingin sa pagkain ko. Andami pa naman ng inorder ko.

"Later Adrian." Sabi ko naman sa kaniya at binalewala ang tawag niya sa akin. Kahit na sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Parang kahit anong oras ay sasabog sila sa loob ko kapag hindi ko pinatahan. Pasimple kung tinapik ang dibdib ko, kalma lang heart! Kaya ka nasasaktan eh.

Kahit ilang taon o buwan siguro ang lumipas ay ganito parin kabaliw ang puso ko sa iisang lalaki. Kahit ilang beses saktan ang puso ko ng lalaking nasa harapan ko ay hindi parin ito titigil sa pagtibok para sa kaniya. Hindi ko parin makalimutan ang sinabi ko sa kaniya noon sa opisina niya sa Vergara Corp.

"I still love you. Even if you hurt me several times..."

That's the exact word I said to myself before kahit ilang beses niya akong saktan ay sa kaniya lang siguro ulit ako babalik. Marupok na kung marupok but I can't stop my heart for beating to the same person again. Ganito nga siguro kung baliw na baliw ka sa taong mahal mo.

You're fucked up, Syndey!

"Please eat your food, lumalamig na..." Malambing na sabi niya. Gusto kung mapapikit sa tono ng pagsabi niya na yun. Pero pinigilan ko ang sarili ko.

Why do you need to do this Adi? Why are you acting like this? Mas lalo mo lang akong nililito sa mga kinikilos mo. Pinagpatuloy ko na nga ang kinakain ko dahil medyo lumalamig na nga.

Pagkatapos naming kumain ay nilahad niya ang kamay niya at tinanggap ko naman yun at tumayo. "Can I have a dance with you?"

Bagama't nagulat sa sinabi niya ay kaagad akong tumango. May nakatugtog kasi sa speaker nila and some couples are dancing. It was a song from December Avenua, I know that band I was one of their fans.

Hanggang kailan ako maghihintay na para bang wala ng papalit sayooo~
Nasan kaman, sigaw ng puso ko'y ikaw hanggang ngayon🎶

I saw his eyes full of emotion at para akong maiiyak sa mga pinapakita niya. Kung noon ay binibigyan niya lang ako ng malamig at walang emosyon ay ibang-iba ngayon.

Ooooohhh~

Kung sana lamang ay nakita mo ang lungkot sa iyong ngiti,
Isang umagang di ka nagbalik, gumising ka at ng makita mo ang tamis ng sandali ng kahapong di magbabalik🎶

He showed me his weak smile, at parang pinunit ang puso ko sa ngiti niyang yun. He's always been brave ever since, he showed me nothing but coldness. But why I see pain in his eyes now? What was that for?

Hanggang sa dulo ng ating walang hanggan, hanggang ang puso'y wala ng nararamdaman.
Kahit matapos ang magpakailan pa man, ako'y maghihintay
Sa ngalan ng pag-ibig🎶

He sang the chorus part and I didn't know that he has this golden voice. I saw bearable pain written in his handsome face. And I can't bear to watch his brown eyes saying that he's also in pain too. Naninikip ang dibdib ko sa pinapakita niyang emosyon sa akin.

"I'll wait until the rest of my life, Syndey... I admit that I was a jerk, an asshole to let you go years ago. Maghihintay ako sa ngalan ng pag-ibig, I'll wait until you're ready to love me again baby... Please, I can wait until you forgive me for hurting your feelings," nakita ko ang patak ng luha sa mata niya habang sinasabi niya yun. Yumuko siya at parang nanghihina siya, tinuko niya ang ulo niya sa balikat ko. This is not the Adrian I meet years ago, he feels weak.

"I love you even before Sydney, I was just scared to risk again... I was trauma for loving someone and leaving me in the end, My ex cheated on me baby, and I was hurt and in pain... I question myself for not being enough with someone." Sabi niya habang sumisinghot. Wala ng masyadong tao dito sa kinatatayuan namin.

"Natatakot akong magmahal ulit, nakukuntento na akong paglaruan lang yung mga babae. I was playing on fire and I tell myself that I'll destroy them firts before they can destroy me. But the moment I saw you, my world stops and my heart beats for some reason... And I was scared of the reaction of my heart, I am not scared to fall inlove again Sydney, I was scared to feel the pain again..." At sunod-sunod na pumatak ang mga luha sa mata ko. Ngayon lang kami nag-usap ng ganito at nakatayo pa. Nangangalay na ako sa posisyon namin pero hindi na ako nagreklamo.

"Hindi ko kinaya ang sakit na binigay sa 'kin ng ex ko, she was my first love but she cheated on me. She's having sex behind my back and I can't take the pain... That's why I did it to you, kaya ng makita mo kami sa opisina ko... I just realize that I already fall inlove with you. I saw the pain in your face and I hate myself for making you cry... I'm sorry baby," sabi niya at inangat na niya ang ulo niya at nakita ko ang pagsisisi dun. Hinaplos ko ang mukha niya na sobrang gwapo. Ngayon alam ko na kung bakit ako lalong naiinlove sa lalaking 'to.

He just make me fall harder of him, the way he looks at me right now it full of love and regret. Kahit ano palang gawin kung pagtaboy sa kaniya ay hindi ko kakayanin. Kahit ano pang ipon ng galit ko sa kaniya ay sakaniya lang rin pala ako babalik.

Kahit ilang beses niya akong saktan ay siya parin ang gusto. Kahit anong gawin ko ay siya parin ang mahal ko. Kahit anong taboy ko ay sa kaniya parin ako bumabalik. Naisip ko si Luke bigla na kakasimula palang manligaw pero parang mababasted na agad. Sana pala hindi nalang ako pumayag, but I want to give chance on someone. Kung sana ay pwedeng turuan ang puso ay ginawa ko na but I can't. I can't teach my heart kung sino ang piliin.