The Unseen Enemy (PUBLISHED under Ukiyoto Publishing)

Kabanata 1

Doctor

Prolouge

2019.....

"Miss Mireille the president want to meet you. ASAP." my dad's secretary told me. Wala akong nagawa kundi ang itigil muna ang pagkain at magtungo sa opisina niya.

I am working as an medical representative of our own pharmaceutical company. Kakatapos ko lang ang sandamakmak na research at reports tapos mukhang may ipapagawa na naman si Daddy. "Da—err Mr. President." tawag ko sa kanya.

" Mireille, come in." agad akong pumasok at umupo sa isang sofa sa loob ng kanyang opisina.

"I called you here for this." iniabot niya sa akin ang isang white folder. Binasa ko ang nasa loob nito at napataas ang kilay ko nang mabasa ang nasa loob.

"Oplan Abulug? Medical Mission? Dad, don't tell me..." inilapag ko kaagad ang folder sa coffee table at tumingin sa aking tatay.

"You will be the team leader of Meredith Pharmaceutical Company." wika niya sa akin bago sumimsim sa kanyang kape.

Gusto ko sanang magreklamo ngunit nakita kong na-approve na ito ng aking nanay na kasalukuyang nakaupo bilang chairman of the board. "Okay, dad." wala na akong nagawa kundi ang i-accept ito.

Aalis na sana ako pero pinigilan ako ni Daddy. "Let's go. We're having a family dinner." parang kumislap ang aking mata dahil sa narinig.

"I'll just go and get my bag." paalam ko sa kanya at tumakbo palabas kahit nakaheels pa ako.

Pagpasok ko sa office ay iniligpit ko muna saglit ang mga kaunting kalat at ibinasura sa labas ng opisina ko ang ramen. Nagtungo ako sa lobby kung saan nandoon si Mommy naghihintay para sa amin.

"Hi mom!" bati ko sa kanya.

"Ang saya-saya mo yata ngayon?" tanong niya sa akin.

"Sino ba namang hindi sasaya kung makakain ka na ng maayos." sagot ko sa kanya. Kumunot naman ang noo niya sa akin.

"Didn't you eat the food i gave to you kanina?"

"Hindi po eh, pinatawag kasi ako kanina sa office ni Daddy." sagot ko. Tumungin naman siya nga matalim sa aking likuran.

"Martin!!" napatingin sa gawi namin ang ibang empleyado.

"You don't have the right to disturb my daughter's meal!!" kinurot niya pa si Daddy sa tagiliran.

"Ouch..hindi ko naman alam na kumakain siya eh." sagot ni Dad.

"Tama na po iyan. Arat na po hehe." pag-aawat ko sa kanila.

Hanggang sa sasakyan ay pinapangaralan pa rin ni Mommy si Daddy. Dapat daw ay alamin muna niya kung anong ginagawa ko bago niya ako ipatawag sa opisina niya.

"Thank you." wika ni Daddy sa waiters nang ilapag na nila ang mga order namin.

Para akong tatlong taon nang hindi kumakain dahil sa sobrang takaw ko. My mom didn't bother na pagalitan ako. I eat everything i can, buti na lang kahit madami akong kainin hindi ako tumataba.

"Nabusog ka ba?" tanong sa akin ng aking nanay. I gave her a nod as an answer dahil abala naman ako ngayon sa pag-inom ng milktea.

As we arrived at home ay agad akong natulog dahil ime-meet ko raw bukas ang team leader ng Chua Hospital. It is one of the biggest hospital in our country even in Macau. I wish i will not regret accepting this project.

"Morning, sunshine!!" bati ko sa aking tanim na sunflower dito sa veranda.

I just wear a simple formal dress with a beige blazer and heels. Bago ako lumabas ay pinasadahan ko muna ang aking sarili sa salamin, napatigil ako nang hawakan ko ang kwintas na suot ko. It was a silver necklace with a feather pendant, it's beautiful but i don't know who gave this to me. Even the feather style hairpin i am wearing, i just find this things last month hidden in a box here in my room.

I have an amnesia, i can't remember anything well some part of my memories is slowly coming back. Nagising na lang ako isang araw na wala nang maalala, it's just my name. Sabi ng doctor my memories will return but not all at paunti-unti lang. Kung pipilitin ko naman ay sumasakit lang ang ulo ko.

"Wow, you look stunning today." papuri sa akin ni Mommy ngunit napansin ko ang gulat niya nang makita ang hairpin na suot ko.

"Mirielle, saan mo ito nakita?" tanong niya sa akin.

"Last month i found it inside a box in my closet with this necklace and it's cute. So i decided to use it." sagot ko naman. Tumango lang siya at ngumiti sa akin.

We just ate breakfast and naghiwalay na ng punpuntahan. The meeting place is sa isang Italian restaurant dito sa QC. I read the folder upang malaman kung sino ang team leader na ka-meeting ko.

Dr. Jefferson Klux H. Chua............

The name is very familiar pero hindi ko alam kung saan ko narinig. Napatigil lamang ako sa pagbabasa ng huminto na kami sa tapat ng restaurant. The guard greeted me as i enter the place, iilan lamang ang tao dito.

"Reservation for Meredith Pharmaceutical..." i told the waitress and she led the way to a private room.

"Thank you." wika ko bago pumasok sa loob. Nakita kong may nakaupong lalaki doon wearing a black dress shirt. Likod pa lang gwapo na.

"Good morning." i greeted him nang nasa harap niya ako. May binabasa siya na kung ano sa kanyang cellphone kaya naupo na lang ako sa harap niya.

"Good morning Ms........" he looked at me with a shocked reaction  on his face.

"Mireille Marie Lopez." i told him dahil sa paga-akalang hindi niya alam ang pangalan ko pero nanatili siyang nakatunganga sa akin.

I saw him blinked twice. "You don't remember me?" tanong niya.

"Hindi eh. Sino ka ba?" nanlaki naman ang mata niya pero natawa pa rin siya.

"Eto naman di na nagbago. Ako to si Allistair Hernandez." sagot niya.

"I'm sorry Mr. Hernandez pero hindi talaga kita kilala eh. Baka you're part of my past memories." he just looked at me with his confused eyes kaya minabuti ko na lang na i-explain sa kanya ang lahat.

"I have an amnesia. Na-coma ako for almost a year and pag-gising ko tanging pangalan ko na lang ang naalala ko. That was two years ago, when i had a car accident." paliwanag ko. I heard him cursed before he excuse his self na magc-cr daw siya.

When he comeback nag-usap lang kami about the medical mission hanggang sa dumating ang isang lalaki. He is wearing a white dress shirt and a black neck tie habang ang coat niya ay nasa kanang braso niya. He has a brushed up deep black hair at ang mga mata niya ay dark brown.May kausap siya sa phone kaya hindi niya ako napapansin.

"Dr. Chua, this is Ms. M-mireille." pagpapakilala sa akin ni Allistair. Napabaling naman ang tingin sa akin ni Dr. Chua pero kagaya kanina ni Allistair ay parang gulat rin ito.

"Marie...."