Melez

Bölüm 9

Doktor : Gençler çıkabilir misiniz

Neden , dedi ikisi de

Doktor : İkinize de güzelce söylüyorum gençler hadi zorluk çıkarmayın lütfen

Zor bir şekilde çıktılar. Neden çıkmışlardı ki ne gerek vardı çıkmalarına

Bana ne enjekte edilmiş

Bilmiyoruz. Ama panzehiri almak kolay olmadı

Nasıl buldunuz panzehiri o zaman

Bilmiyorum onlara sormalısın yalnız ölmemen büyük şans. Zehir  ölmene sebep olabilirdi. En azından arkadaşın seni havada tuttu ve arkadaşların panzehiri buldu. Şanslısın..

Arkadaşlarım??

Doktor :Onlar

Anladım manasıyla kafamı salladım. Her yerim tutulmuştu ve seruma baktım. Doktorun yüzüne tekrar baktım. Yüzü ciddiydi ve neredeyse çok az mimik vardı.

Ne zaman bitecek bu serum

Doktor :Bir tane daha takacağım dinlenmelisin şimdilik. Bir dahaki sefer bu kadar şanslı olamayabilirsin.

Anlamadım !?

Doktor seruma bir şey enjekte etti. Doktorun kolundaki siyah gülü gördüm. Belki de yanılsamaydı.

Gözlerim tekrar kapanmaya başladı istemsizce . En son duyduğum şey ise belki de bir hayaldi emin değilim.

Doktor :Her şey yeni başlıyor Melez.

Devamm

Hayat bazen yanılsamalardan ibarettir. Biz ne kadar inanmak istemesek de hayatta hep kötüler vardır. Ve kötüler hiçbir zaman tükenmez. Yanılsama zannettiğiniz şeyler bazen de inanmak istemediğimiz gerçeklere yaptığımız hayali olarak düşündüğümüz gerçeklerdir. Bilinmezlik ve karanlık her zaman vardır. Ve bu sizin yakınınız lzda bulunabilir. Ve biz bunu farkedemeyebiliriz.

Uyandım gözlerimi zorla açarak. İlk olarak beyaz hastane duvarına baktım. Sonra odayı taradım. Rüzgar ve Ateş ikisi de karşılıklı koltuklara uzanmış ve yatmışlardı. Kollarıma baktım serum hala takılıydı. Hemen serumu kolumdan çıkardım.

Ben: Ah

Bu kadar acıyacağını düşünmemiştim sırtımın. Tabii biraz ani kalkmış olabilirim.
Telefonuma baktım. Saat gece yarısını geçmişti. Lanet olsun.

Rüzgar ve Ateş'in omuzlarından tek tek salladım. İkisi de uyku sersemi bana bakıyordu.

Ateş: Defne ne oluyor

Rüzgar:Defne neden ayaktasın

Uyanın hadi. Ben iyiyim. Acele edin

Ateş:Neler olduğunu açıklayacak mısın artık?

Ne mi oluyor? Doktor sahteydi. Ve bana uyku ilacı enjekte etti.

Rüzgar:Ne diyorsun sen

Ateş: Emin misin şüphe etmiştim ama

Eminim. Kamera kayıtlarına bakmalıyız

Ateş:Tamam ama nasıl

Rüzgar :Bir fikrin var mı

Kıyafetlerimi verin önce

Rüzgar:Bu poşette temiz kıyafet var

Kıyafetleri aldım ve hızlıca lavaboya girip temiz çamaşırları, kot pantolon ve tişörtü giydim. Üstüme poşetteki hırkayı geçirdim.
Hemen yanlarına gittim.

Öncelikle güvenlik odasına gideceğiz

Tamam anlamında kafalarını salladılar.

Burada durun

Sekreterliğe gittim ve odaklandım.

Merhaba. Güvenlik odasına gitmeliyim. Güvenlik odası nerede

Güvenlik:En üst kat sağdan ikinci koridor

Sorduğum bütün soruları unut

Güvenlik: Tamam

Duydunuz hadi gidelim

Rüzgar:Bunu nasıl yaptın

Sonra açıklarım

Odaya girdiğimizde bir polis memuru oturuyordu. Bize baktı sorgularcasına

Polis:Gençler ne istemiştiniz !?

Ona doğru yürüdüm ve odaklandım.

Memur bey arkadaşımın eşyası odada kayboldu. Lütfen bugünkü kayıtlara bakmanıza izin verin.

Polis: Tabii ki... Ben size dosyayı açayım. Hangi koridor

İkinci kat ilk koridor lütfen

Polis: Tamam bakabilirsiniz

Doktor odaya girmeden önce biri ile konuşuyordu. Telefonda konuştuğu kişi her kimse verdiği ve korkuttuğu belliydi. Doktor kafasını salladı ve telefonu kapattı. İçeri girip Ateş ve Rüzgar'ı çıkardı. Daha sonra Ateş ve Rüzgar'a bir şeyler söyledi ve aceleyle orayı terk etti. Bundan önceki görüntüye baktık. Adam hızlıca hastaneye girdi ve doktor kıyafetleri giyip sahte doktor kimligi ile odama geldi. Başka görüntülere baktık. Doktor kıyafetini çöpe atıyor plakası olmayan bir arabaya biniyor ve hastaneden uzaklaşıyordu.

Rüzgar:Lanet olsun

Ateş :Bu adam da kim

Bilmiyorum ama basit bir şey değil

Rüzgar: Gidelim buradan ama önce şu kayıtları belleğe almam bitsin.

Belleğe aldık kayıtları ve polise baktım.

Kayıtlarımızı silebilir misin Rüzgar

Rüzgar:Hemen siliyorum Defne

Tamamdır gidebiliriz. 5 dakika kameralar çalışmayacak. Acele edelim

Hastaneden çıktık ve Rüzgar'ın arabasına bindik.

Beni evime bırakabilir misin Rüzgar

Rüzgar: Tamam nereden gideyim

Şu navigasyondan ayarladım

Ateş ile aynadan göz göze geldik. Hemen gözlerimi yan taraftaki cama doğru çevirdim. Yol oldukça uzun sürmüş gibiydi. Vakit geçmemişti adeta. Bunu sadece derslerde olduğunu düşünen ben fikrimi değiştirmiştim. Bu daha geçmeyen süreydi .

Eve geldiğimde hava hala karanlıktı ve serindi. Arabadan çıkarken Rüzgar ve Ateş'e baktım.
Teşekkür ederim

Ateş : Önemli değil Defne

Rüzgar :Her zaman yanındayız

Teşekkürler tekrardan

Soğuktan ellerimi cebime soktum ve eve doğru giderken arkama baktım. Hala orada benim eve girmemi bekliyordular.

Elimi salladım ve koşarak kapıya vardım.  Her zaman bir yedek anahtarım vardı. Hemen anahtarı gizli yerimden aldım ve içeri girdim . Çok yorgundum.

Odama gittim . Camım açıktı. Camı kapattım . Büyük ihtimalle açık bırakmıştım ve unutmuştum. Sonra direk uyudum.

İçimden bir ses camı açık bırakmadığımı ve birinin benim peşimde olduğunu hem de ilk günden bu okula geldiğimden beri olduğunu söylüyordu. Sahte doktor kılığına giren kişinin kim olduğunu düşünürken uykuya teslim oldum.

Yorumlarınızı ve önerilerinizi bekliyorum.

Beğenmeyi unutmayın 💜